بریده‌هایی از کتاب هنر غرقه گی

بودن در حالت غرقه‌گی به شما کمک می‌کند تا حتی اگر نحوه ارائه مطالب به طرز غم‌انگیزی کسل‌کننده باشد، توجه‌تان را در کلاس حفظ کنید و بهتر بتوانید مطالب ارائه‌شده را یاد بگیرید و به‌خاطر بسپارید.

ما فقط پس از شناسایی انگیزه درونی‌مان برای انجام یک فعالیت می‌توانیم غرقه‌گی را تجربه کنیم. بنابراین انگیزش درونی یک پیش‌نیاز است.

۳ رکن انگیزش درونی تحقیقات نشان می‌دهد که انگیزش درونی به سه شرط نیاز دارد: خودمختاری، شایستگی و ارتباط.

. پنجم، بازه زمانی‌تان چیست؟ تنظیم زمان شروع و پایان از دو جهت مفید است. اول اینکه به شما کمک می‌کند تا پیشرفتتان را کنترل کرده و موفقیتتان را ارزیابی کنید و دوم اینکه به شما کمک می‌کند تا متمرکز بمانید.

خبر خوب این است که عمل کردن ضمیر ناخودآگاه به‌طور طبیعی رخ می‌دهد و هر چه باتجربه و ماهرتر باشید، ضمیر ناخودآگاه برای وارد عمل شدن، مشتاق‌تر و آماده‌تر خواهد بود

قبل از ورود به حالت غرقه‌گی، ضمیر ناخودآگاه شما باید روشن شده باشد و این اتفاق فقط در صورتی می‌تواند رخ دهد که در فعالیتی که انجام می‌دهید ماهر شده باشید. اینکه آن فعالیت خلاقانه، فیزیکی یا فکری باشد، مهم نیست. مهم این است که قبل از اینکه ضمیر ناخودآگاه شما فعال شود، باید ابتدا آن را تمرین کنید.

نقش محوریِ ناخودآگاه دستیابی به حالت غرقه‌گی مستلزم آن است که در انجام هر کاری که قصد انجامش را دارید احساس راحتی کنید. این حس راحتی از مهارت ناشی می‌شود. اگر بر مهارت یا فعالیتی تسلط داشته باشید، احتمالاً در انجام آن احساس راحتی خواهید کرد. این احساس به ضمیر ناخودآگاه شما اجازه می‌دهد تا از پس بسیاری از کارهای سنگین برآید.

بسیاری از ما نمی‌توانیم و نباید زندگی دیجیتالمان را رها کنیم. انجام این کار غیرعملی و حتی نابخردانه است. این ابزارها، زمانی‌که به‌درستی از آن‌ها استفاده کنیم، می‌توانند کیفیت زندگی‌مان را بهبود بخشند. ما می‌توانیم استفاده‌مان از آن‌ها را تعدیل کنیم.

دارند. برای مثال، محققان گمان می‌کنند که اینترنت ممکن است بر عملکرد مغزمان تأثیر منفی بگذارد و بر دامنه توجه و فرایندهای حافظه ما آسیب برساند. گذراندن زمان زیادی به صورت آنلاین حتی می‌تواند منجر به اعتیاد به اینترنت شود. مطالعات نشان می‌دهند که موبایل‌هایمان پیامدهای مشابهی را تحمیل می‌کنند و مانند اینترنت، استفاده بیش‌ازحد از آن‌ها می‌تواند منجر به اعتیاد به گوشی‌های هوشمند شود. این روند اغلب منجر به احساس اضطراب، انزوای اجتماعی، افسردگی و حتی بدبینی نسبت به دیگران می‌شود.