بریده‌هایی از کتاب شیدا

«او دائم‌الذکر بود، در تمام احوال در حال ذکر گفتن بود، حتی در مسیر رفت و آمد‌. شب‌ها کم می‌خوابید و بسیار به وادی‌السلام می‌رفت و تا نیمه‌شب در آنجا می‌ماند و اعمال و عبادت خاصش را در آنجا انجام می‌داد و اهل دنیا نبود‌.»

«من از ابتدا هم عاشق این راه بودم و از اول با پیرمردها می‌نشستم. هرکسی را می‌دیدم که از این راه بویی برده ‌است از او دستور می‌گرفتم. ‌»

«خاک نجف مربی است، خاک منحصریست، ‌ مخصوصاً برای کارهای سلوکی راه را برای انسان باز و روح را گشاده می‌کند