بریده‌هایی از کتاب الکترا

الکترا: کسی بینوایان را به دوستی نمی‌گیرد.

چگونه می‌توانی به خدایی باور داشته باشی که فرمان قتل می‌دهد؟

شهر ما دیر خشنود می‌شود و زود عیب را می‌جوید.

شاید مغلوب گردم اما دشمنانم هرگز لذت بی‌حرمتی به مرا نخواهند چشید.

الکترا: با ما مهربان باش. ما رنج دیدیم و سزاوار مهربانی هستیم

هر زنی در دوری شویش پروای زیبایی خود داشته باشد از جمله بدکاران به شمار می‌آید. چنین زنی نیاز نیست چهره خود را گلگون کند مگر آن که در پی پلیدی باشد.

این شرم‌آور است که به جای یک مرد، یک زن بر خانه فرمان براند.

پسر پدری پاک‌زاد را دیده‌ام که پوچ و میان‌تهی است و فرزندانی نیک از پدر و مادری فرومایه. در دل مردی توانگر، کاستی دیده‌ام و شوری ارجمند در تنی افتاده. به راستی آدمیزاد چگونه می‌تواند این دو را از هم بازشناسد و میان آنها داوری کند؟ با دارایی بسنجد؟ پیمانه‌ای نارواست. آیا تنگدستی اندازه‌ای بهتر است؟ نه! آن هم این کاستی را دارد

زن بدکردار آماج بیزاری‌ست.

سرشت مردان سرشار از پریشانی است.

فرهیختگان می‌توانند بر دیگران دل بسوزانند که ناسودگان چیزی از آن نمی‌دانند.

نشان استواری برای مردانگی نیست. سرشت مردان سرشار از پریشانی است.

بگذار هیچ تبهکاری گمان نبرد اگر دور یکم را خوب دویده از دادگری برگذشته است.

بگذار چشمانم را با پاره جامه‌ام از آب بزدایم. اشک خیس‌شان کرده است.

هیچ مرد تن‌آسایی نمی‌تواند بی رنج و زحمت زندگی‌اش را بگذراند، حتی اگر هماره نام خدایان بر لبانش باشد.

از منظر سیاسی آیا ما می‌توانیم این دو جوان را همانند قربانیان مدرن تبعید بدانیم؟ پیچیدگی‌های الکترا‌ی اوریپید به ما کمک می‌کند به موقعیت‌های قابل‌مقایسه در روزگار خودمان بیاندیشیم. چه فشارهایی جوانان امروز را به سوی مرگ قهرمانانه سوق می‌دهد؟

اورستس: کسی اینجا نیست که تو را سرزنش کند. الکترا: شهر ما دیر خشنود می‌شود و زود عیب را می‌جوید.

کلوتایمنسترا: تو دور از دوستان و همسایگان زندگی می‌کنی؟ الکترا: کسی بینوایان را به دوستی نمی‌گیرد.

کسی بینوایان را به دوستی نمی‌گیرد.

به خود بالیدی که چون مال بسیار داری کسی هستی. اما دارایی اندکی در کنارت می‌ماند. توانگری نه، نیکنامی است که می‌پاید. زیرا نام نیک هماره ماندگار است و پلیدی را می‌راند. توانگری نارواست و با بدکرداران می‌ماند. چون گُلی اندک زمانی شکوفاست و سپس برباد می‌رود.