کتاب الکترا

الکترا: کسی بینوایان را به دوستی نمی‌گیرد.

شهر ما دیر خشنود می‌شود و زود عیب را می‌جوید.

الکترا: با ما مهربان باش. ما رنج دیدیم و سزاوار مهربانی هستیم

چگونه می‌توانی به خدایی باور داشته باشی که فرمان قتل می‌دهد؟

هر زنی در دوری شویش پروای زیبایی خود داشته باشد از جمله بدکاران به شمار می‌آید. چنین زنی نیاز نیست چهره خود را گلگون کند مگر آن که در پی پلیدی باشد.

این شرم‌آور است که به جای یک مرد، یک زن بر خانه فرمان براند.

شاید مغلوب گردم اما دشمنانم هرگز لذت بی‌حرمتی به مرا نخواهند چشید.

پسر پدری پاک‌زاد را دیده‌ام که پوچ و میان‌تهی است و فرزندانی نیک از پدر و مادری فرومایه. در دل مردی توانگر، کاستی دیده‌ام و شوری ارجمند در تنی افتاده. به راستی آدمیزاد چگونه می‌تواند این دو را از هم بازشناسد و میان آنها داوری کند؟ با دارایی بسنجد؟ پیمانه‌ای نارواست. آیا تنگدستی اندازه‌ای بهتر است؟ نه! آن هم این کاستی را دارد

زن بدکردار آماج بیزاری‌ست.

سرشت مردان سرشار از پریشانی است.