بریده‌هایی از کتاب از عشق گفتن

«اگر عزت‌نفس و شرایط موجود چنین حکم کند که تا ابد تنها زندگی کنم، این کار را خواهم کرد.»

(من گنجی درون خود دارم. اگر تمام لذت‌های جهان از من دریغ شود یا به قیمتی ارائه شود که توان پرداختش را نداشته باشم، این گنج من را زنده نگه خواهد داشت.)

مسئولیت شما در قبال خودتان این است: با افرادی دوستی کنید و به آن‌ها عشق بورزید که به ذهن شما احترام می‌گذارند.

«آدم‌ها می‌پندارند، اگر در تمام زمینه‌ها با مخاطب خاصشان هم‌نظر باشند، پس جفت هم هستند. اما این باعث شکل‌گیری احساس ناامنی بیشتر می‌شود؛ چون آن‌ها دیگر خود واقعی‌شان نیستند.»

«وقتی شخصیت‌های ساختگی پدیدار می‌شوند هوای رابطه مه‌آلود می‌شود و طرف مقابل فکر می‌کند این دیگر کیست؟ من نمی‌توانم آدمی را که عاشقش شده بودم ببینم.»

صادق‌نبودن در رابطه (چه با دیگری و چه با خودتان) درست مثل تلاش برای بستن در شیشه مربایی است که لبه‌هایش درست روی هم قرار نگرفته‌اند.

«زندگی مسئله‌ای نیست که بتوان حلش کرد؛ معمایی است که باید آن را زیست.»

عشق صرفاً اشتیاق و تمنا نیست. عاشق‌بودن فعل است و فعل نیازمند عمل، نمایش، تشریفات خاص، تمرین، ارتباط و بیان است. عشق توانایی پذیرفتن مسئولیت در قبال رفتار خودمان است و مسئولیت‌پذیری عین آزادی است. گاهی عشق عجیب است. یک روز پیش خودتان می‌گویید دیگر کافی است، نمی‌توانم تحملش کنم، حتی یک دقیقهٔ دیگر حوصلهٔ ماندن در این رابطه را ندارم. صبح روز بعد از خواب بیدار می‌شوید و شریک زندگی‌تان را در آغوش می‌کشید و می‌گویید: «خوش‌حالم کنار تو از خواب بیدار می‌شوم.» حقیقتاً عجیب است؛ عشق گاه می‌آید و گاه ناپدید می‌شود و واقعاً پیچیده است. بنابراین روی عشقتان سرمایه‌گذاری کنید. در مورد روابط بیاموزید؛ همان‌طور که در مورد همه‌چیز مطالعه می‌کنید. چون عشق آموختنی است؛ استعداد ذاتی نیست.

او عقیده دارد: «آدم‌ها می‌پندارند، اگر در تمام زمینه‌ها با مخاطب خاصشان هم‌نظر باشند، پس جفت هم هستند. اما این باعث شکل‌گیری احساس ناامنی بیشتر می‌شود؛ چون آن‌ها دیگر خود واقعی‌شان نیستند.» این رفتار طرف مقابل را نیز سردرگم می‌کند؛ چون او هم احساس می‌کند شما عوض شده‌اید. دکتر پو می‌گوید: «وقتی شخصیت‌های ساختگی پدیدار می‌شوند هوای رابطه مه‌آلود می‌شود و طرف مقابل فکر می‌کند این دیگر کیست؟ من نمی‌توانم آدمی را که عاشقش شده بودم ببینم.»

از آن به بعد جلب محبت او برای من به جایزه‌ای تبدیل شد که به هر قیمتی باید آن را به دست می‌آوردم تا دوباره احساس ارزشمندبودن کنم.

نمی‌توانیم رنج را از زندگی‌مان غربال کنیم. به‌جای آن، باید شادی و غم را توأمان بپذیریم

نمی‌توانیم رنج را از زندگی‌مان غربال کنیم. به‌جای آن، باید شادی و غم را توأمان بپذیریم

تاکنون سنگینی تحمل‌ناپذیر ابهام را تجربه کرده‌اید؟ تاکنون پیش خود گفته‌اید، اگر با اطمینان می‌دانستم روزی به خواستهٔ قلبی‌ام خواهم رسید، می‌توانستم آرامش داشته باشم؟

زندگی با کسی که بردهٔ پدیدهٔ مرموزی همچون اعتیاد است، درست مثل این است که خیانت دیده باشید. انگار همسرتان ترکتان کرده است، هرچند اراده‌ای از خود ندارد. سرانجام متوجه شدم اعتیاد نیز کنترل‌ناپذیر است

من هم قرار است پیر بشوم و بمیرم

(من آموختم که) فراتر از هرچیز، بدن ما وجود دارد تا نقشه‌های روحمان را اجرا کند: انتخاب‌هایمان، آرزوهایمان، عشقمان. تحرک جسمانی و دو دختر کوچکم از من گرفته شدند؛ اما من هنوز اینجا هستم.

فکر می‌کنیم خوشبختی بالاخره یک روز به سراغمان می‌آید، درحالی‌که اگر نگاهی به دوروبرمان بیندازیم شاید بفهمیم همین الان هم خوشبختیم.

زندگی زیباست و ما زمانی برای درک این زیبایی‌ها اختصاص نمی‌دهیم

متوجه شدم دوستی‌ها چقدر می‌توانند ژرف، بی‌ریا، سخاوتمندانه و پیوسته باشند.

فکر می‌کنم بت‌ساختن از کسی دقیقاً متضاد عشق است؛ چون با این کار از پذیرفتن تمام ابعاد آن شخص خودداری می‌کنیم