بریده‌هایی از کتاب اعتیاد به نت

ما معتادان دنیای مجازی با آنکه می‌دانیم که به اهدافمان نمی‌رسیم و بسیاری از جنبه‌های زندگی واقعی ما آسیب می‌بیند، همچنان به رفتار ویرانگرمان ادامه می‌دهیم.

ورشکستگی مالی، از هم بیگانگی افراد خانواده، تلف شدن استعدادها و گاه بریدن از واقعیت در انتظار کسانی است که با اعتیاد خود روبه‌رو نمی‌شوند.

وابستگی وسواس‌گونه به دنیای مجازی ذخایر استعدادهای انسانی را از بین می‌برد.

آنچه می‌دانید مهم نیست، آنچه عمل می‌کنید مهم است.

«خدا به کسانی کمک می‌کند که به خودشان کمک کنند.»

«بدترین فریب، خودفریبی است.» ـ افلاطون

معتادان به اینترنت، در دنیای مجازی به دنبال تحقق خواسته‌های خود هستند، نه در زندگی واقعی.

«هرچه احساس شکرگزاری اشخاص بیشتر باشد از سلامت روانی و کیفیت زندگی بالاتری برخوردارند.»

به او گفتم: «خدا به کسانی کمک می‌کند که به خودشان کمک کنند.

به طور کلی خطر بزرگ دنیای مجازی همین است: برای آن عده از افراد که مشکلات پنهان دارند، راه گریز از واقعیت را آسان می‌کند.

بازی ویدئویی مرا در مقابل ضعف و تنهایی‌ام نیرومند می‌ساخت.

دوباره تأکید می‌کنم که تا شخص معتاد به مشکل خود اعتراف نکند، هیچ راه‌حلی مؤثر نمی‌افتد.

اما بسیاری از ما در نهایت به کارهای پیش‌پاافتاده رومی‌آوریم تا فقط بتوانیم قبوض ماهانه را پرداخت کنیم و به این ترتیب زمان استفاده از دنیای مجازی را بالا ببریم و نیاز به مرتبط‌بودن و پیوند عمیق با بازیکنان دیگر و دوستانمان از سراسر دنیا را ارضا کنیم. بسیاری از ما حقیقتا شغل‌های پردرآمدی پیدا می‌کنیم تا بتوانیم وقتی به خانه می‌آییم خانواده را نادیده بگیریم، زیرا آنها تمرکز ما را برهم می‌زنند. ما از فرصتهای ارتباطی و حرفه‌ای کناره می‌گیریم، اما نوبت بازی که می‌رسد یکباره در میان جامعه بین‌المللی شیرجه می‌رویم و با دیگران ارتباط برقرار می‌کنیم. ما خود را بخشی از چیزی بزرگ‌تر از خودمان احساس می‌کنیم.

دریافت یک پیام یا ایمیل با «پاداش» و رضایت اجتماعی همراه است. افراد با اشتیاق در انتظار دریافت آن هستند و تا حدی احساس ارتباط و مهم‌بودن می‌کنند. این پاداش و رضایت درونیِ کوچک که همه ما آن را احساس می‌کنیم بر افرادی که آمادگی وابستگی و اعتیاد دارند تأثیری نافذ و عمیق برجای می‌گذارد طوری که آنها را از مسئولیتها و افراد مهم زندگی‌شان غافل می‌کند.

بنابراین شخص وابسته نه تنها باید از رفتار اعتیادآور، بلکه از موقعیت‌های یادآور لذت یا پاداش درونی حاصل از آن نیز خودداری کند.

رونالد رودن در کتاب خود این واقعیت زیستی را این‌گونه توصیف می‌کند: عطش یا میل شدید یک پاسخ زیستی افراطی است درحالی‌که شوق، خواستن و نیاز پاسخ‌های زیستی طبیعی و بهنجار و عاری از اضطرارِ وسواسی‌اند. در انسانهای اولیه سیستمی که این خواست مبرم را ایجاد می‌کرد، زمانی فعال می‌شد که عاملی بقای فرد را به خطر می‌انداخت... رنج حاصل از این میل شدید فقط به افکاری اجازه خودنمایی می‌داد که در نهایت آن ناراحتی را از میان بردارند.

کشف ناشناخته‌ها عاملی کلیدی در برانگیختن بسیاری از افراد به گشت‌زنی در اینترنت است.

هرگاه با یک شخص معتاد به اینترنت برخورد کردید، بدانید که به احتمال زیاد با یک فرد بسیار باهوش روبه‌رو هستید. هوش‌بهر بسیاری از معتادان به اینترنت که با من برخورد کرده‌اند در حد نبوغ بوده است.

از آنجا که ساختار مغز افراد معتاد به گونه‌ای است که آنها را مستعد اعتیاد می‌سازد، تعجب ندارد که معتادان به دنیای مجازی در معرض خطر استفاده از مواد مخدر قرار بگیرند. بسیاری از افراد وابسته به اینترنت که به من مراجعه کرده‌اند، مصرف‌کننده مواد مخدر نیز بوده‌اند. در بعضی موارد مصرف مواد مخدر به این دلیل بوده است که حس اتصال به بازی را نیرومندتر سازد یا فرار به دنیای مجازی را کامل‌تر کند. سوءمصرف مواد و اعتیاد به دنیای مجازی شانه به شانه هم گام برمی‌دارند. اعتیاد چندگانه وضعیت پیچیده‌ای است که نیاز به کمکهای تخصصی دارد.

اختلال کمبود توجه/ بیش فعالی (ADHD) اگر کودک بیش فعال شما وابسته به بازی است، از یاد نبرید که فرزند شما برای ابتلا به اعتیاد آمادگی ذاتی دارد. در این موارد مراجعه به مشاور، آموزش و استفاده از راهکارهای اصلاح رفتار گزینه‌هایی هستند که باید مورد توجه قرار گیرند. به عبارت دیگر اگر فرزندتان بیش‌ازحد بازی می‌کند، ممکن است ADHD یکی از عوامل آن باشد. اکثر مبتلایان ADHD که به من مراجعه می‌کنند به بازیهای ویدئویی یا دیگر فعالیتهای اینترنتی هم وابستگی دارند.