بریده‌هایی از کتاب زندگی مشترک و حد و مرزهایش

خوشحالی یک نتیجه است. گاهی نتیجه رخدادهای خوبی است که پیش آمده؛ اما بیشتر اوقات نتیجه این است که از نظر درونی در جای خوبی قرار داریم و کارهای لازم را برای پرورش شخصیت خود انجام داده‌ایم و در نتیجه می‌توانیم در هر شرایطی راضی و خوشحال باشیم.

گفتن حقیقت به یکدیگر، الزام یکدیگر به مسئولیت‌پذیری و تسلیم نشدن در برابر خامیها و عدم بلوغ یکدیگر، به راستی موهبتی است.

مهم این است که آدمها متوجه شوند از این موهبتها برخوردارند و لازم است مسئولیت آنها را بپذیرند و در این باره صحبت کردیم که نپذیرفتن مسئولیت چه عواقبی به دنبال دارد. وقتی پذیرش و مسئولیت وجود نداشته باشد، تقصیر به گردن دیگری می‌افتد و حل مشکل به بن‌بست می‌رسد.