بریده‌هایی از کتاب زندگی مشترک و حد و مرزهایش

بیشتر اوقات همسر فرد مرزشکن هم باید درباره خیلی چیزها احساس پشیمانی کند، از جمله: تظاهر به اینکه همه چیز مرتب است راست نگفتن کناره‌گیری و قهر به جای مطرح کردن مشکلات جدی نبودن درباره قول و قرارها و پیامدهای پیمان‌شکنی غر زدن و مسئولانه رفتار نکردن کینه‌توزی خاموش محق بودن و سرزنش کردن بدگویی از همسر، اما خودداری از در میان گذاشتن احساسات خویش با او

انسانهای بالغ برای موهبتهای خود و همسرشان ارزش قائل می‌شوند در سرگذشتی که ابتدای کتاب خواندید، استفانی می‌دید که از شوهرش استیو فاصله گرفته است. او احساس می‌کرد زندگی مشترک آنها بیشتر دور محور «استیو» می‌چرخد تا «آنها» یا «او» . استفانی برای موهبتهای خود ارزش قائل نشده بود. او مانند بسیاری دیگر، کارهایی کرده بود که سرانجام به نارضایتی انجامیده بود. او موهبتهای خودش را نادیده گرفته و در زندگی مشترک باارزش به‌شمار نیاورده بود تا شکوفا شوند.

رابطه زناشویی برای بالندگی و شکوفایی به اجزای دیگری نیز نیاز دارد. این اجزا عبارتند از: آزادی و مسئولیت. اگر دو نفر آزاد باشند که اختلاف‌نظر داشته باشند، آزادند که دوست بدارند. بدون این آزادی، آنها با ترس زندگی می‌کنند و عشق در میان آن دو می‌میرد. «عشق کامل بر ترس غلبه می‌کند» . هنگامی که دو نفر با هم این مسئولیت را می‌پذیرند که برای زندگی مشترکشان بهترین کار ممکن را انجام دهند، عشق قادر به رشد و نمو می‌شود. اما اگر زن و شوهر چنین نکنند، یکی بیش از حد مسئولیت قبول می‌کند و از این وضعیت آزرده می‌شود و در مقابل، دیگری به اندازه کافی مسئولیت قبول نمی‌کند و خودمحور یا سلطه‌جو می‌شود. مشکلات ناشی از کمبود آزادی و عدم مسئولیت‌پذیری در زندگی مشترک، به عشق فشار می‌آورد و رابطه زناشویی مانند گیاهی که در خاکی نامناسب کاشته شده باشد، در محیط بی‌محبت ضعیف می‌شود.

اگر قرار است اتفاقی بیفتد، به این دلیل است که ما می‌خواهیم در آن مورد اقدام کنیم. بنابراین لازم است برخی نگرشها یا رفتارها یا واکنش‌ها یا انتخابهایمان را تغییر دهیم. باید فعالانه در جهت حل مشکلاتی که در روابط خود داریم، قدم برداریم؛ حتی اگر آن مشکل تقصیر ما نباشد. باید فعالانه در جهت حل مشکلاتی که در روابط خود داریم، قدم برداریم؛ حتی اگر آن مشکل تقصیر ما نباشد.

همه ما وقتی می‌توانیم سرانجام «نه» بگوییم، حد تعیین کنیم و آزادی انتخاب داشته باشیم به شوق می‌آییم؛ اما معمولاً از شنیدن «نه» خوشحال نمی‌شویم.

«هر چه را تحمل کنی، همان نصیبت می‌شود.» به سخن دیگر در جهانی ناکامل، همیشه کاستی و نقصی در کمین شما خواهد بود و اگر آن را تحمل کنید، بی‌تردید بیشتر خواهد شد. چیزهای ناخوشایند در آن حدی به سراغتان می‌آیند که شما به آنها اجازه ورود دهید

کامل کردن یعنی جبران کردن کاستی‌ها یا نقاط ضعف یک فرد. کامل کردن تلاشی است برای استفاده از شخص دیگر به منظور جبران عدم تعادل. این تلاش هرگز به نتیجه نمی‌رسد. هر کسی مسئول رشد کاستی‌های شخصیتی خودش است تا بتواند در مقام شخصی متعادل و کامل با فرد دیگر ارتباط برقرار کند. زمینه‌هایی که ازدواج نمی‌تواند کامل کند

تنها خداست که این شایستگی را دارد که تصمیم‌های ما را محدود کند و با این همه، چنین نمی‌کند. او به ما آزادی انتخاب می‌دهد و برای این آزادی چنان ارزشی قائل است که حتی حاضر نیست ما را مجبور به انجام کارهایی کند که به سودمان است. او می‌داند که بدون این آزادی پرهزینه هرگز یاد نخواهیم گرفت او را دوست بداریم.

ازدواج برده‌داری نیست، بلکه رابطه‌ای عاشقانه است که ریشه در آزادی دارد. هر فردی از اسارت همسرش رهاست و در نتیجه آزاد است تا عاشق او باشد. در هر کجا که سلطه‌جویی یا نگرش سلطه‌جویانه وجود داشته باشد، عشق وجود ندارد. عشق فقط در فضای آزادی وجود دارد.

اگر دو نفر آزاد باشند که اختلاف‌نظر داشته باشند، آزادند که دوست بدارند. بدون این آزادی، آنها با ترس زندگی می‌کنند و عشق در میان آن دو می‌میرد.