بریده‌هایی از کتاب آیین دوستیابی و چگونگی نفوذ در دیگران

فصل ۳: کسی که می‌تواند این را انجام دهد تمام دنیا را با خود دارد؛ و آن که نمی‌تواند، در جاده تنهایی گام برمی‌دارد غالبا تابستان‌ها برای ماهیگیری به مِین می‌رفتم. من شخصا از بستنی توت‌فرنگی خیلی خوشم می‌آید ولی دریافته‌ام که به دلیلی نامعلوم ماهی‌ها کرم را ترجیح می‌دهند. بنابراین هر وقت برای ماهی‌گیری می‌رفتم به آنچه خودم می‌خواستم فکر نمی‌کردم. هرگز بستنی توت‌فرنگی سر قُلاب ماهی‌گیری نمی‌زدم. بلکه یک کرم یا حشره کوچک را جلوی چشم ماهی قرار می‌دادم و می‌گفتم: «می‌خواهی این را بخوری؟» در صید انسان‌ها چرا نباید از همین منطق استفاده شود؟

کنث‌ام. گود در کتاب معروف خود با عنوان «چگونه دیگران را به طلا تبدیل کنیم» می‌نویسد: «لحظه‌ای علاقه شدید خود به کارهایتان را با توجه اندکی که به هر چیز دیگری دارید مقاسیه کنید. در آن صورت در می‌یابید که همه افراد دیگر در این دنیا نیز دقیقا به همین صورت احساس می‌کنند! و در آن زمان، شما نیز همچون لینکلن و روزولت به تنها مبنای محکم روابط بین‌فردی دست یافته‌اید و فهمیده‌اید که موفقیت در برخورد با دیگران بستگی به درک خیرخواهانه نقطه نظرات آنها دارد.»

من برای این توانایی بیش از هر چیز دیگری در این دنیا حاضرم به فرد بدهم.»

پس از شام به اتاق خودم می‌رفتم و در تنهایی دفترچه‌ام را باز می‌کردم و به هر یک از ملاقات‌ها، گفت‌وگوها، جلسات، و اتفاقاتی که در طول هفته رخ داده بود فکر می‌کردم: «آن دفعه چه اشتباهاتی انجام دادم؟» «چه کاری را درست انجام داده‌ام و چگونه می‌توانم عملکردم را بهتر کنم؟» «از این تجربه چه درسی می‌توانم بیاموزم؟»

ما در مقایسه با آنچه باید باشیم فقط نیمه بیداریم. ما فقط از بخش کوچکی از منابع جسمی و روحی خود سود می‌بریم. به بیان دیگر، همه انسان‌ها بسیار پایین‌تر از سطح محدودیت‌هایشان زندگی می‌کنند. هر انسان دارای قدرت‌های متفاوتی است که معمولاً به طور عادت‌گونه قادر به استفاده از آن نیست.

رالف والدو‌امرسون می‌گوید: «با هر زبانی که صحبت کنی هرگز نمی‌توانی چیزی غیر از آنچه هستی بر زبان آوری.»

ن کلمات هوشمندانه، برخاسته از فلسفه ژنرال، حک شده بود: «از دشمنانی که به تو حمله‌ور می‌شوند نترس، از دوستانی بترس که به تو تملق می‌گویند.» هرگز! من هیچ گاه تملق و چاپلوسی را توصیه نمی‌کنم!

ما در مقایسه با آنچه باید باشیم فقط نیمه بیداریم. ما فقط از بخش کوچکی از منابع جسمی و روحی خود سود می‌بریم. به بیان دیگر، همه انسان‌ها بسیار پایین‌تر از سطح محدودیت‌هایشان زندگی می‌کنند. هر انسان دارای قدرت‌های متفاوتی است که معمولاً به طور عادت‌گونه قادر به استفاده از آن نیست.

بنیامین فرانکلین، که در جوانی بسیار صریح و بی‌پروا بود، چنان سیاستمدار و ماهر در برخورد با مردم شد که سفیر‌امریکا در فرانسه انتخاب شد. راز موفقیت او چه بود؟ او می‌گوید: «من درباره هیچ کسی ــ و هیچ گاه ــ بد صحبت نمی‌کنم... و هر چه خوبی از کسی بدانم بر زبان می‌آورم.»

وقتی خانم لینکلن و دیگران با لحن زننده از مردم جنوب صحبت می‌کردند، لینکلن جواب می‌داد: «از آنها انتقاد نکنید، آنها همانی هستند که ما هم تحت شرایط مشابه می‌بودیم.»

«به همان اندازه که ما تشنه تأیید هستیم از مقصر جلوه داده شدن بیزاریم.»

اورشه فوکا، فیلسوف فرانسوی، می‌گوید: «اگر دشمن می‌خواهی، دوستانت را طرد کن؛ ولی اگر دوست می‌خواهی بگذار دوستانت تو را طرد کنند.»

اگر قصد دارید چیزی را قالب کنید، نگذارید کسی از قصد شما باخبر شود. آن را چنان زیرکانه و با آگاهی انجام دهید که کسی احساس نکند که شما دارید این کار را می‌کنید.

به سگ راه دادن بهتر از آن است که توسط سگ گاز گرفته شوی، چون حتی کشتن سگ هم نمی‌تواند جای گاز سگ را از بین ببرد.

آبراهام لینکلن یک بار در شماتت یک افسر جوان ارتش که درگیر یک نزاع فیزیکی و خشن با هم‌قطار خود شده بود، به او چنین گفت: «مردی که می‌خواهد از خودش موجودی برتر بسازد هرگز نمی‌تواند وقت خود را صرف ارتباطات شخصی کند.»

بودا گفته است: «نفرت هیچ گاه با نفرت به پایان نمی‌رسد بلکه با عشق از بین می‌رود.» و به همین ترتیب، سوء تفاهم هرگز با جر و بحث از بین نمی‌رود بلکه برای پایان دادن به آن به سیاست، محبت، گذشت و تمایل به مشاهده نقطه نظرات طرف مقابل نیاز است.

آقای ایستمن از صمیم قلب و با لحنی پر احساس، از فقر خود در دوران کودکی و چگونگی تأمین مخارجشان توسط مادر مطلقه‌اش با کار کردن و زندگی در یک پانسیون و کار کردن شبانه خود وی در یک دفتربیمه، صحبت کرد. عفریت فقر چنان روز و شب او را اشغال کرده بود که تصیمم گرفت آن قدر پول در آورد تا دیگر مادرش نیاز نباشد کار کند.

پروفسور جیمز وی. مک کانل، استاد روان‌شناسی در دانشگاه میشیگان، احساس خود در مورد لبخند را چنین بیان می‌کند: «افرادی که لبخند می‌زنند قادرند بهتر اداره کنند، بهتر یاد بدهند و بهتر بفروشند و مهم‌تر از همه، کودکان شادتری پرورش می‌دهند. اطلاعات بیشتری در یک لبخند وجود دارد تا در یک اخم. به همین دلیل است که تشویق وسیله آموزشی بسیار مؤثرتری از تنبیه است.»

اگر می‌خواهید دیگران شما را دوست بدارند، اگر مایلید دوستی واقعی و صمیمانه‌ای به وجود آورید، و اگر می‌خواهید همزمان با آنکه به خودتان کمک می‌کنید به دیگران نیز کمک کرده باشید، این اصل را هرگز از یاد نبرید: اصل ۱ صمیمانه و به طور واقعی به دیگران علاقه‌مند شوید.

«شناختن همه به معنی بخشیدن همه است.»