بریده‌هایی از کتاب می خواهم بمیرم ولی دوست دارم دوکبوکی بخورم

خیلی دربارهٔ دلیل افسردگیم فکر کردم و فهمیدم دلیلش اینه که پست‌های اینستاگرام رو نگاه می‌کنم و به افراد دیگه غبطه می‌خورم. فکر می‌کنم این باعث تشدید افسردگیم می‌شه.

"دوستم علاقهٔ چندانی به دیگران نداره و من هم عاشق کسانی‌ام که علاقهٔ چندانی به دیگران ندارن.

من تنهایی رو خیلی دوست دارم، اما فقط تحت یک شرط: حتماً باید شخصی وجود داشته باشه که دوستم داشته باشه.

اعتمادبه‌نفس و عزت‌نفس پایینم باعث می‌شود نسبت به دیگران ظالمانه رفتار کنم. از آنجا که خودم را دوست ندارم، نمی‌توانم عشق کسانی که واقعاً عاشقم هستند را درک کنم.

میگن اگر خودت رو دوست نداشته باشی یعنی دیدگاه بسته‌ای نسبت به عشق داری." من: "دیدگاه بسته؟" روان‌پزشک: "آره، چون کم‌کم به عشقی که دریافت می‌کنی بدگمان می‌شی. مثلاً اگر از ظاهر خودت خوشت نیاد اما یک نفر از ظاهرت تعریف کنه، ممکنه پیش خودت فکر کنی چرا داره این کار رو با من می‌کنه؟ قصد و نیت بدی داره؟ اگر از ظاهرت راضی باشی خیلی راحت می‌تونی تعریف و تمجید طرف مقابل رو بپذیری. نکتهٔ مهم این نیست که کسی دوستت داره یا نه، مهم اینه عشقی که سر راهت قرار می‌گیره رو چجوری می‌پذیری."

کتاب‌ها هرگز از من خسته نمی‌شوند و لحظه‌ای که یک راه‌حل به من ارائه می‌دهند، با آرامش منتظر می‌مانند تا کاملاً بهبود یابم. این یکی از بهترین ویژگی‌های یک کتاب است.

معتقدم هرچه بیشتر مراقب خودم باشم، مسیرهای بیشتری به سمت خوشبختی پیدا می‌کنم.

سخن آخر: اشکالی ندارد، آن‌ها که با تاریکی مواجه نمی‌شوند هرگز قدر روشنایی را نمی‌دانند

دوست جدیدم کاملاً داره روی من تأثیر میذاره. وقتی به کسی نزدیک می‌شی، می‌خوای علایق اون رو در زندگی خودت جا بدی. من دارم کتاب‌هایی که اون دوست داره رو می‌خونم و به موزیک موردعلاقهٔ اون گوش میدم

"تو فقط نظرت رو به اونا گفتی. هیچ درست و غلطی این وسط وجود نداره. البته که بقیه انتظارات خودشون رو دارن، یا شاید به خاطر شغل یا مدرکت تحت فشار باشی و حس کنی باید نقدهات رو طوری بیان کنی که دیگران خوششون بیاد و تحت‌تأثیر قرار بگیرن. اما لحظه‌ای که به خودت فکر کنی و بگی، خب من اینجوری‌ام، می‌خواین چیکار کنین؟ همون لحظه احساس رهایی و آزادی بیشتری پیدا می‌کنی.

طور." روان‌پزشک: "تو با وسواس زیاد خودت رو به این استانداردهای ایده‌آل گره زدی و خودت رو مجبور می‌کنی که هم‌اندازهٔ این استانداردها بشی. در واقع با این روش فقط داری خودت رو شکنجه میدی."

همهٔ ما بعدهای مختلف داریم. همین. نمی‌توانیم فقط به خاطر یک بعد به رابطه‌ای پایان دهیم یا آن را ادامه دهیم. ذهن من این را می‌داند اما قلبم در فهم آن مشکل دارد. غم روی سطح جاری می‌شود، درست مانند روغن، در حالی که شادی ته‌نشین می‌شود. اما مخزنی که هر دوی این‌ها را در بر می‌گیرد زندگی نام دارد، و همین‌جاست که من آرامش و لذت را پیدا می‌کنم. من غمگینم، اما زنده‌ام، و دارم به زندگی ادامه می‌دهم. آرامش و لذت من همین است.

روان‌پزشک: "وقتی پای روابط درمیون باشه هیچ خوب مطلقی وجود نداره. اتفاقاً داشتن اختلاف نظر با دوستان و عزیزانمون بسیار سالم و طبیعیه. فقط امیدوارم تفاوت جز از کل رو یاد بگیری. فقط به خاطر اینکه یک خصوصیت طرف مقابلت رو دوست داری دلیل نمی‌شه همه‌چیزش رو دوست داشته باشی، و فقط به خاطر اینکه یک خصوصیت طرف مقابلت رو دوست نداری به این معنا نیست که اون شخص ارزش وقت گذاشتن نداره. فکر می‌کنم باید طرز فکرت رو عوض کنی."

این چرخهٔ تلاش و شکست دلیل اصلی افسردگیته."

باید کم‌کم به خودت اجازهٔ فراموشی بدی و اتفاقاتی که افتاده رو رها کنی."

روان‌پزشک: "حال روحی بی‌نهایت اهمیت داره. اصلاً همین حال روحیِ تو مشخص می‌کنه وقایع زندگیت رو چجوری درک و تعبیر می‌کنی."

هنر یعنی تحت‌تأثیر قرار دادن ذهن و قلب دیگران. هنر به من باور می‌دهد؛ این باور که شاید امروز روزی عالی نباشد، اما باز هم روز خوبی است. این باور که بعد از یک روز افسردگی هنوز هم می‌توان با کوچکترین چیز قهقهه سر داد. همچنین به این درک رسیده‌ام که آشکار کردن تاریکی وجودم به اندازهٔ آشکار کردن روشنی‌ام عادی و طبیعی است

تصمیم گرفتم دیگه از دوستانم یا روابط دوستانه‌م انتظار زیادی نداشته باشم."

شاید امروز روزی عالی نباشد، اما باز هم روز خوبی است.

این حالت متناقض برای صمیمیت و درعین‌حال تمایل به دوری از ارتباط، دوراهی جوجه‌تیغی نام دارد. همیشه دلم می‌خواهد تنها باشم اما از تنهایی متنفرم. می‌گویند دلیلش این است که تمایلات هم‌وابستگی شدیدی دارم. وقتی به شخصی تکیه می‌کنم احساس ثبات دارم، اما همین امر باعث تقویت خشم و رنجشم می‌شود. وقتی از رابطه بیرون می‌آیم احساس آزادی می‌کنم، اما نگرانی و تهی بودن همراه این حس به من حمله می‌کند. در تمام روابطم به طرف مقابلم وابسته می‌شوم، اما در عین‌حال با خشونت با او رفتار می‌کنم. هرچه بیشتر از سمت دیگران حمایت می‌بینم بیشتر دلم می‌خواهد از شرشان خلاص شوم، و از این حس متنفرم.