بریده‌هایی از کتاب هشت قاعده عشق

عشق یعنی متوجه بشویم مشکل ممکن است مرتبط با همان ویژگی شخصیتی باشد که در وهلهٔ اول ما را به همسرمان جذب کرده است. تمام بخش‌های شخصیتی او به هم مرتبط است و دیدنِ این ارتباط، ما را به قدردانی سوق می‌دهد.

«باید این حقیقت رو بپذیری که اون ممکنه هیچ‌وقت این اعتیاد رو ترک نکنه. ولی درحین تلاشش، می‌تونی خیلی بهتر بشناسی‌ش و این تجربه ممکنه هر دوتاتون رو تغییر بده.»

وقتی تفاوت بینمان را می‌پذیریم، شاید این معنا را بدهد که انگار به این نتیجه رسیده‌ایم که هیچ‌چیز لازم نیست تغییر کند؛ ولی لزوماً به این معنا نیست. پذیرش ممکن است این معنا را نیز بدهد که قدر تلاش همسرمان برای تغییرکردن یا تلاش مشترکمان برای رسیدن به مصالحه را می‌دانیم، یا به این نتیجه رسیده‌ایم که خودمان به تغییر نیاز داریم.

افکار و فلسفه‌های جدید را نمی‌شود اینترنتی سفارش داد. باید با سیروسیاحت در دنیا به‌همراه همسرتان، جهانتان را گسترش دهید. صمیمیت ازطریق ماجراجویی‌های مشترک ساخته می‌شود: سرگرمی، تجربه، آزمایش و آموزش که همگی با یک هدف انجام می‌شود. تجربهٔ مشترک به شما اجازه می‌دهد بیندیشید، نظراتتان را به اشتراک بگذارید و ببینید آیا تفاهم دارید یا نه. بدین‌ترتیب، به اتفاق هم دربارهٔ یکدیگر یاد می‌گیرید.

ولی وقتی با همدیگر تجربه می‌کنیم و از همدیگر و در کنار همدیگر یاد می‌گیریم، ارتعاش بالایی تولید می‌کنیم که به رابطه قوت می‌بخشد و پیوندمان را مستحکم می‌کند.

ازطریق یادگیری و رشدکردن با همدیگر می‌توانیم به صمیمی‌ترشدن رابطه‌مان کمک کنیم.

گاهی اوقات آسیب اصلی در رابطه، اختلاف‌نظر یا رفتار تحمل‌ناپذیر نیست. گاهی اوقات آنچه با آن مواجهیم، مسئلهٔ برقرارنکردن ارتباط است.

نشانهٔ قطعی ازبین‌رفتن علاقه این است که احساس کنید دیگر نمی‌توانید چیزی از همدیگر یاد بگیرید

وقتی دست از تبادل اطلاعات با آدم‌ها برمی‌دارید، به‌خاطر این است که دیگر ارتباط عمیق صمیمی با آن‌ها ندارید.

تنها یک حرف پرخاشگرانه یا پرخاشگرانهٔ منفعل، برای خنثی‌کردن بیست عمل محبت‌آمیز کافی است.

«۱۰ درصد تعارض‌ها براثر اختلاف عقیده است و ۹۰ درصد براثر لحن نادرست.»

از کلام واضح و شفاف استفاده کنید. هیچ حرفی نباید ناگفته بماند. اقدامات نباید ناتمام و انجام‌نشده بمانند. احساس خود را در میان بگذارید؛ نه آنچه را که دربارهٔ دیگری فکر می‌کنید.

که وقتی کنار کسی می‌نشینیم، به معنای واقعی کلمه در جهان‌بینی آن شخص شریک می‌شویم که ممکن است به ما کمک کند تا با او همدلی بیشتری پیدا کنیم.

اگر شما و شریک زندگی‌تان مشکلی تکرارشونده دارید، نوشتن نامه را هم مد نظر بگیرید تا تمام داده‌ها و نشانه‌های خود را جمع‌آوری کنید و از موضوع خارج نشوید. بهتر است صحبت را روی چیزی که واقعاً به آن اهمیت می‌دهید، متمرکز کنید. بهتر است روی آنچه واقعاً تأثیر مخربی در زندگی هر دوی شما می‌گذارد، تمرکز کنید.

اشکالی ندارد. فوران خشم به شما هشدار می‌دهد که دفعهٔ بعد قبل‌از گفتن چیزی که جز پشیمانی عایدی ندارد، جلوی خودتان را بگیرید.

زمان و مکانی را برای حل‌وفصل تعارضتان انتخاب کنید. شاید غیرواقع‌بینانه به نظر برسد. هرچه باشد، دعواها بدون قصد قبلی پیش می‌آیند. اما پرورش توانایی کوتاه‌آمدن هنگام بروز مشکل، دعواهای شما را برای همیشه تغییر خواهد داد. به‌جای اینکه بگویید: «چطور می‌تونی زودتر از من بری حموم و این‌قدر زیر دوش بمونی، وقتی می‌دونی که من باید زودتر برم سر کار؟!» بگویید: «ببین، من از روال صبحگاهی خودمون ناراضی‌ام. می‌شه زمان مناسبی رو برای صحبت در موردش انتخاب کنیم؟» و زمان آن را تعیین کنید. تسلط بر این مهارت، به زمان نیاز دارد.

گاهی اوقات بی‌اختیار از کوره درمی‌رویم؛ اما اگر به‌جای ادامه‌دادن مشاجره یا بی‌خیال‌شدن تشخیص دهیم که چه مشکلی پیش آمده و کجای کار اشتباه بوده است، در آن صورت فرصتی برای درک بهتر شریک زندگی‌مان و کاهش احتمال بروز دوبارهٔ همان اختلاف و درگیری را خواهیم داشت.

در اختلافات رابطه، اگر من برنده شوم و تو ببازی، هر دو باخته‌ایم. و اگر تو برنده شوی و من ببازم، باز هم هر دو باخته‌ایم. تنها بحث موفق، بحثی است که در آن هر دو پیروز شویم.

به‌جای اینکه فکر کنید درمقابل هم هستید، چهارچوب گفت‌وگو را طوری تنظیم کنید که انگار شما دو نفر دارید با هم مشکل را حل می‌کنید.

هربار که یکی از شما شکست می‌خورد، هر دو شکست می‌خورید. هربار که مشکل شکست می‌خورد، هر دو برنده می‌شوید.