بریده‌هایی از کتاب سی و دو ساله؛ مسافر روزگار

سی و دوساله مسافر روزگار خسته از شمارش میله‌های برق این هم هایکوی ناقصی از من.

با خودم فکر کردم که او هیجده ساله است. پیشخدمت را صدا زدم و آبجوی دیگری سفارش دادم. بیرون باران می‌بارید و بندر یوکوهاما را از وسط پنجره می‌توانستم ببینم. ـ «هی، وقتی هیجده سالت بود در مورد چه چیزی فکر می‌کردی؟» ـ «بودن با دخترا.» ـ «چیزای دیگه؟» ـ «نه»

دخترهای جوان حوصله‌سربر هستند. آدم‌های دوروبرم همه‌شان همین را می‌گویند. دخترهایی که در موردش حرف می‌زنند دنیای متفاوتی از آنها دارند و تمام کارهاشان لوس است، چیزیست که آنها می‌گویند. با وجود این آنها اغلب با دخترهای جوان بیرون می‌روند. شاید دخترهای جوانی را پیدا می‌کنند که حوصله‌سربر نیستند؟ نه البته که نه. خلاصه، واقعیت این که حتی حوصله‌سربودنشان هم شاید برایشان جذاب باشد

بعضی وقت‌ها فکر می‌کنم باید جالب باشد دوباره هیجده ساله شدن. اما لحظه‌ای که به اولین چیزی که می‌خواهد اتفاق بیفتد فکر می‌کنم هیچ چیز در ذهنم نمی‌آید.

«می‌خواید جاهامون رو عوض کنیم؟» گفت: «ممنون، شما مهربونید.» اینطورها هم نیست که من مهربانم. با خودم فکر می‌کنم و خنده‌ی شیطنت‌آمیزی می‌زنم. بیش از حد عادی هستم در حضور خسته‌کننده‌اش.

سی و دوساله مسافر روزگار خسته از شمارش میله‌های برق این هم هایکوی ناقصی از من.

آنها را سرزنش نمی‌کنم و ازشان متنفر نیستم. به جاش عاشق آنها هستم. آنها مرا یاد دوران جوانی کسل‌کننده‌ی خودم می‌اندازند. چیزی مثل، چطور باید بگویم، شگفت‌انگیز. ما لوس‌های بی‌مزه‌ و کسل‌کننده‌ای بودیم در دوران جوانی. پرسید: ـ هی، دوست داری دوباره هیجده ساله باشی؟ جواب دادم: ـ نه نمی‌خوام. حتی اگه بهم پول بدی نظرمو نمی‌تونی عوض کنی و منو برگردونی به هیجده سالگی.

ـ «با چند تا دختر بودی؟» ـ «نشمردمشون.» ـ «واقعا؟» ـ «دلیلی نداشت بشمارم.» ـ «اگر یه مرد بودم حتما می‌شمردم. بیشتر برای سرگرمی.»

انتظار نداشتم با دختری که در چنین سالی به دنیا آمده ملاقات داشته باشم. حتی حالا هم این احساس، عجیب و غریب است. تا این حد عجیب که مثلاً من در طرف دیگر ماه در حال سیگار کشیدن به صخره‌ای لم داده‌ باشم.

دخترهای جوان حوصله‌سربر هستند. آدم‌های دوروبرم همه‌شان همین را می‌گویند. دخترهایی که در موردش حرف می‌زنند دنیای متفاوتی از آنها دارند و تمام کارهاشان لوس است، چیزیست که آنها می‌گویند. با وجود این آنها اغلب با دخترهای جوان بیرون می‌روند. شاید دخترهای جوانی را پیدا می‌کنند که حوصله‌سربر نیستند؟ نه البته که نه. خلاصه، واقعیت این که حتی حوصله‌سربودنشان هم شاید برایشان جذاب باشد.

دخترهای جوان حوصله‌سربر هستند. آدم‌های دوروبرم همه‌شان همین را می‌گویند. دخترهایی که در موردش حرف می‌زنند دنیای متفاوتی از آنها دارند و تمام کارهاشان لوس است، چیزیست که آنها می‌گویند. با وجود این آنها اغلب با دخترهای جوان بیرون می‌روند. شاید دخترهای جوانی را پیدا می‌کنند که حوصله‌سربر نیستند؟ نه البته که نه. خلاصه، واقعیت این که حتی حوصله‌سربودنشان هم شاید برایشان جذاب باشد. آنها از بازی پیچیده‌ای که پر از بی‌حوصلگی هست لذت می‌برند. البته تا وقتی که این بی‌حوصلگی از بازی خارج نشود.

سی و دوساله مسافر روزگار خسته از شمارش میله‌های برق

بیش از حد عادی هستم در حضور خسته‌کننده‌اش. سی و دوساله مسافر روزگار خسته از شمارش میله‌های برق

در واقع نُه تا از ده دختر جوان حوصله‌سربر هستند، اما خودشان از این قضیه آگاهی ندارند.

دخترهای جوان حوصله‌سربر هستند.

ـ «جوون بودن زیباست اینطور نیست؟»

«این چیزی رو که می‌گی باور نمی‌کنم.» ـ «بهتره باورش کنی.»

بعضی وقت‌ها فکر می‌کنم باید جالب باشد دوباره هیجده ساله شدن. اما لحظه‌ای که به اولین چیزی که می‌خواهد اتفاق بیفتد فکر می‌کنم هیچ چیز در ذهنم نمی‌آید.

در واقع نُه تا از ده دختر جوان حوصله‌سربر هستند، اما خودشان از این قضیه آگاهی ندارند. آنها جوان، زیبا، پر از شور و اشتیاق‌اند. خودشان اعتقاد دارند که از حوصله‌سربر بودن فاصله دارند. اُه خدا.

ـ «هی، وقتی هیجده سالت بود در مورد چه چیزی فکر می‌کردی؟»