بریده‌هایی از کتاب پدران و پسران

پاول، برعکس، مردی عزب و تنها بود در آستانهٔ ورود به موسم بلاتکلیف و گرگ‌ومیش زندگی که در آن دریغ‌ها به امید می‌مانند و امیدها به دریغ؛ آن‌گاه که جوانی گذشته و رفته، اما پیری هنوز از راه نرسیده است.

به‌راستی هم آیا چیزی مسحورکننده‌تر از منظرهٔ مادر جوان زیبارویی با بچه‌ای سالم در بغل می‌توان تصور کرد؟

ده سال آزگار به همین منوال گذشت، بی‌ثمر، کسالتبار و سریع، با سرعتی ترسناک

در دلش هم آن حزن بی‌دلیلی را احساس می‌کرد که فقط برای آنها که خیلی جوان‌اند آشناست