بریده‌هایی از کتاب اقلیت

ﻗﺮﺍﺭﻫﺎی‬ ﺑﻲﻗـﺮﺍﺭ‬ ﻫﻨﻮﺯ ﮔﺮﻳﻪ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺟﻮﻳﺒﺎﺭ ﻛﺎﻓﻲ ﻧﻴﺴﺖ‬‬‬ ﺑﺒﺎﺭ، ﺍﺑﺮ ﺑﻬﺎﺭی، ﺑﺒﺎﺭ، ﻛﺎﻓﻲ ﻧﻴﺴﺖ‬‬ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﻪ ﻳﺦ ﺯﺩﻩ ﺗﻘﻮﻳﻢ ﻫﺎ ﺍﮔﺮ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ‬‬ ﻫﺰﺍﺭ ﺑﺎﺭ ﺑﻴﺎﻳﺪ ﺑﻬﺎﺭ ﻛﺎﻓﻲ ﻧﻴﺴﺖ‬‬ ﺑﻪ ﺟﺮﻡ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺁﺗﺸﻢ ﺑﺰﻧﻨﺪ‬‬ ﺑﺮﺍی ﻛﺸﺘﻦ ﺣﻼﺝ ﺩﺍﺭ ﻛﺎﻓﻲ ﻧﻴﺴﺖ‬‬ ﮔﻞ ﺳﭙﻴﺪﻩ ﺑﻪ ﺩﺷﺖ ﺳﭙﻴﺪ ﻣﻲﺭﻭﻳﺪ‬‬ ﺳﭙﻴﺪﺑﺨﺘﻲ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻛﺎﻓﻲ ﻧﻴﺴﺖ‬‬ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺨﻮﺍﻩ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺳﺮ ﺑﺮﺳﺪ‬‬ ﺩﻋﺎی ﺍﻳﻦﻫﻤﻪ ﭼﺸﻢﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻛﺎﻓﻲ ﻧﻴﺴﺖ‬‬

ﺗﻤﺎﺷــﺎ‬‬ ﺍﺯ ﺻﻠﺢ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ ﻳﺎ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ﻣﻲﺧﻮﺍﻧﻨﺪ؟!‬‬ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪﻫﺎ ﺁﻭﺍﺯ ﺑﻲﺁﻫﻨﮓ ﻣﻲﺧﻮﺍﻧﻨﺪ‬‬ ﮔﺎﻫﻲ ﻗﻨﺎﺭیﻫﺎ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺑﺎﻍ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ‬‬ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮﻏﺎﻥ ﻗﻔﺲ ﺩﻝﺗﻨﮓ ﻣﻲﺧﻮﺍﻧﻨﺪ‬‬ ﻛﻨﺞ ﻗﻔﺲ ﻣﻲﻣﻴﺮﻡ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺧﻠﻖ» ﺑﺎﺯﺭﮔﺎﻥ «‬‬ ﻣﺮﮒ ﻣﺮﺍ ﭼﻮﻥ» ﻗﺼﻪﻫﺎ «ﻧﻴﺮﻧﮓ ﻣﻲﺧﻮﺍﻧﻨﺪ‬‬ ﺭﻭﺯی ﻫﻤﻴﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﻛﻪ ﺳﻨﮕﻢ ﻣﻲﺯﻧﻨﺪ ﺍﺯ ﺭﺷﻚ‬‬ ﻧﺎﻡ ﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﺍﺷﻚ ﺭﻭی ﺳﻨﮓ ﻣﻲﺧﻮﺍﻧﻨﺪ‬‬ ُ‬‬ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﻫﻲ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﺗﻨﮓ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﺭﺍ‬‬ ﭘﺲ ﻛﻲ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺩﺭﻳﺎی ﺁﺑﻲﺭﻧﮓ ﻣﻲﺧﻮﺍﻧﻨﺪ؟!‬‬

ﭘﺎﺩﺷـﺎﻩ‬‬ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﻭﻋﺪﺓ ﺑﺨﺸﺎﻳﺶ ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻫﺶ‬‬ ﻣﻲﻛﺸﺪ ﮔﻢﺷﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﻳﺎﺭﺗﮕﺎﻫﺶ‬‬ ﻧﻪ ﺩﺭ ﺁﻳﻴﻨﺔ ﻓﻬﻢ ﺍﺳﺖ، ﻧﻪ ﺩﺭ ﺷﻴﺸﺔ ﻭﻫﻢ‬‬ ﻋﺎﻗﻼﻥ ﺁﻳﻴﻨﻪ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﺵ ﻭ ﻣﺴﺘﺎﻥ ﺁﻫﺶ‬‬ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺁﺗﺶ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺷﺐ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪﻥ‬‬ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩﺳﺖ ﺑﻪﺟﺰ ﺩﻟﻬﺮﺓ ﺟﺎﻧﻜﺎﻫﺶ‬‬ ﺍﺯ ﻫﻢﺁﻏﻮﺷﻲ ﺩﺭﻳﺎ ﺑﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﻲ ﺧﺎﻙ! ‬‬ ﻣﺎﻫﻲ ﻋﻤﺮ ﭼﻪ ﺩﻳﺪ ﺍﺯ ﺳﻔﺮ ﻛﻮﺗﺎﻫﺶ‬‬ ﻛﻔﻦ ﺑﺮﻑ ﻛﺠﺎ، ﭘﻴﺮﻫﻦ ﺑﺮﮒ ﻛﺠﺎ؟!‬‬ ﺧﺴﺘﻪﺍﻡ، ﻣﺜﻞ ﺩﺭﺧﺘﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﺫﺭﻣﺎﻫﺶ‬‬ ﺑﺎﺯ ﺑﺮﮔﺮﺩ ﺑﻪ ﺩﻟﺘﻨﮕﻲ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺑﺎﺭﺍﻥ‬‬ ﺳﻮﺭﺓ ﺗﻮﺑﻪ ﺭﺳﻴﺪﻩﺳﺖ ﺑﻪ ﺑﺴﻢﺍﷲﺍﺵ‬‬

ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﻲ‬‬ ﻛﺒﺮﻳﺎی ﺗﻮﺑﻪ ﺭﺍ ﺑﺸﻜﻦ! ﭘﺸﻴﻤﺎﻧﻲ ﺑﺲ ﺍﺳﺖ‬‬ ﺍﺯ ﺟﻮﺍﻫﺮﺧﺎﻧﺔ ﺧﺎﻟﻲ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﻲ ﺑﺲ ﺍﺳﺖ‬‬ ﺗﺮﺱ ﺟﺎی ﻋﺸﻖ ﺟﻮﻻﻥ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺷﻚ ﺟﺎی ﻳﻘﻴﻦ‬‬ ﺁﺑﺮﻭﺩﺍﺭی ﻛﻦ ﺍی ﺯﺍﻫﺪ! ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻲ ﺑﺲ ﺍﺳﺖ‬‬ ﺧﻠﻖ ﺩﻝﺳﻨﮓﺍﻧﺪ ﻭ ﻣﻦ ﺁﻳﻴﻨﻪ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻣﻲﺑﺮﻡ‬‬ ﺑﺸﻜﻨﻴﺪﻡ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ! ﺩﺷﻨﺎﻡ ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ ﺑﺲ ﺍﺳﺖ‬‬ ﻳﻮﺳﻒ ﺍﺯ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺧﻮﺍﺏ ﻣﺼﺮﻳﺎﻥ ﺩﻝﺳﺮﺩ ﺷﺪ‬‬ ﻫﻔﺘﺼﺪ ﺳﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﻣﻲﺑﺎﺭﺩ! ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﻲ ﺑﺲ ﺍﺳﺖ‬‬ ﻧﺴﻞ ﭘﺸﺖ ﻧﺴﻞ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﭘﺲ ﻣﻲﺩﻫﻴﻢ‬‬ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻧﺴﺎﻧﻲ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﺑﺲ ﺍﺳﺖ‬‬ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺧﻮﺍﻥ ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﻛﻔﺮ ﻧﻌﻤﺖ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ! ‬‬ ﺳﻔﺮﻩﺍﺕ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﻛﻦ ﺍی ﻋﺸﻖ! ﻣﻬﻤﺎﻧﻲ ﺑﺲ ﺍﺳﺖ! ‬‬

ﺭﺍﺯ ﮔﻞ ﻛﺮﺩﻥ ﻣﻦ، ﺧﻮﻥ ﺟﮕﺮ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺑﻮﺩ‬‬ ﺍﺯ ﺩﺭﺁﻣﻴﺨﺘﻦ ﺷﺎﺩی ﻭ ﻏﻢ ﺩﻝﺗﻨﮕﻢ‬‬

ﺍﻳﻦ ﻃﺮﻑ ﺁﻫﻮ ﺩﻭﻳﺪ، ﺁﻥ ﻃﺮﻑ ﺁﻫﻮ‬‬ ﺩﺷﺖ ﺩﺭ ﺍﻧﺪﻳﺸﺔ ﺷﻜﺎﺭ ﻣﺒﺎﺩﺍ‬‬ ﻭﺳﻌﺖ ﺩﺷﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻭﺣﺸﺖ ﺭﻡ ﺍﺳﺒﺎﻥ‬‬ ﻏﻨﭽﺔ ﺳﺮﺧﻲ ﺑﻪ ﺭﻫﮕﺬﺍﺭ ﻣﺒﺎﺩﺍ‬‬ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺳﺒﺰ ﻭ ﻣﺮﮒ ﺳﺮﺥ ﻣﺒﺎﺭﻙ‬‬ ﺩﺷﺖ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻻﻟﻪ ﺑﻲﺑﻬﺎﺭ ﻣﺒﺎﺩﺍ‬‬ ﻋﺎﻟﻢ ﻛﺜﺮﺕ ﮔﺸﻮﺩﻩ ﺭﺍﻩ ﺑﻪ ﻭﺣﺪﺕ‬‬ ﻫﻴﭻ ﺑﻪﺟﺰ ﺁﻓﺮﻳﺪﮔﺎﺭ ﻣﺒﺎﺩﺍ! ‬‬

ﻫﻴﭻ ﺩﻟﻲ ﻋﺎﺷﻖ ﻭ ﺩﭼﺎﺭ ﻣﺒﺎﺩﺍ‬‬ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﭼﺸﻢ، ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻣﺒﺎﺩﺍ‬‬ ﻣﻲﺭﻭی ﻭ ﺍﺑﺮﻫﺎ ﺑﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﻪ ﺑﺮﮔﺮﺩ! ‬‬ ﭼﺸﻢ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺷﻚﺑﺎﺭ ﻣﺒﺎﺩﺍ‬‬ ﺗﺸﻨﻪﻟﺒﻲ ﻣﺴﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻴﺪﺍﻥ‬‬ ﺍﻳﻦ ﺧﺒﺮ ﺳﺮﺥ ﻧﺎﮔﻮﺍﺭ ﻣﺒﺎﺩﺍ! ‬‬ ﺗﺸﻨﻪﻟﺒﻲ ﻣﺴﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻴﺪﺍﻥ‬‬ ﺁﻳﻨﻪ ﺑﺎ ﺳﻨﮓ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﻣﺒﺎﺩﺍ‬‬ ﺗﺸﻨﻪﻟﺒﻲ ﻣﺴﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻴﺪﺍﻥ‬‬ ﻭﻋﺪﺓ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﺑﺮ ﻣﺰﺍﺭ ﻣﺒﺎﺩﺍ‬‬ ﺗﺸﻨﻪﻟﺒﻲ ﻣﺴﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻴﺪﺍﻥ‬‬ ﺗﺸﻨﻪﻟﺐ ﻣﺴﺖ ﺑﻲﻗﺮﺍﺭ ﻣﺒﺎﺩﺍ‬‬ ﺷﻴﻬﺔ ﺍﺳﺒﻲ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﺍﺯ ﺩﻭﺭ‬‬ ﺷﻴﻬﺔ ﺍﺳﺒﻲ ﻛﻪ ﺑﻲﺳﻮﺍﺭ ﻣﺒﺎﺩﺍ‬‬