بریده‌هایی از کتاب زندگی در سایه اساطیر

از منظر بودایی، فراق انسان از سرچشمه وجود را می‌توان از نگاه روان‌شناختی نگریست، یعنی این فراق، حاصل گمراهی خود بشر است که ناشی از جهل نسبت به جایگاه و سرمنشأ هستی است که واقعیت غایی را صرفاً به تجسم‌های پدیداری نسبت می‌دهد.

ما در عصر سختی زندگی می‌کنیم و هرچیزی که ما را از این دنیای وانفسا نجات دهد، نیک تلقی می‌کنیم.