بریده‌هایی از کتاب آدم شدن چه مشکل! (خودسازی و تربیت نفس در کلام و آثار امام خمینی(ره))

و تقوای قلب، و آن نگاه‌داری آن است از مشاهده و مذاکرهٔ غیر حق؛ و این تقوای اولیاء است. و مقصود از حدیث شریف که فرماید حق‌تعالی: «أَنَا جَلیسُ مَن جَلَسَنی» همین خلوت قلبی است و این خلوت بهترین خلوات و خلوت‌های دیگر، مقدمهٔ حصول همین است. (۳)

تقوای عقل، نگاه‌داری و تطهیر آن است از صرف آن در علوم غیر الهیّه. و مراد از علوم الهیّه علومی است که مربوط به شرایع و ادیان الهیّه باشد. و جمیع علوم طبیعه و غیر آن‌ها که برای شناخت مظاهر حق است الهیه است و اگر برای آن نباشد، [الهیه] نیست، هرچند مباحث مبدأ و معاد باشد [که] این تقوای اخصّ خواص است.

برای جلوگیری از شرّ نفس و شیطان، دوام بر وضو را سفارش می‌فرمودند و می‌گفتند: وضو به منزلهٔ لباس جُندی است.

وقتی بنا باشد که ارزش انسان به اسب و الاغ و سگ و تازی و امثال این‌ها باشد، آن مبدأ ارزش، ارزشش از این شخص بیشتر است. اگر اسب مبدأ ارزش یک انسان شد، آن اسب ارزشش از انسان بیشتر است؛ برای این‌که او ارزش به انسان داده. اگر فرش و قالی و تجملات و بَزَک کردن و مو چطور کردن و مد را از اطراف آوردن، این ارزش یک انسان را زیاد می‌کند، آن‌ها ارزش‌شان بیشتر از این است؛ برای این‌که آن‌ها مبدأ ارزش هستند. انسان خودش ارزش ندارد