بریده‌هایی از کتاب در سنگر آزادی

چرا فرومایه‌ترین عناصر در صدر می‌نشینند هر قدرتی فاسد می‌کند؛ قدرت مطلقْ مطلقاً فاسد می‌کند. لرد اَکتن

عواطف و احساسات ما هنوز تحت استیلای غرایز متناسب با پیروزی در گروههای کوچک نخجیرگر است، ولی آنچه بر سنت زبانی ما حکومت می‌کند ادای تکلیف به «همسایگان» و دیگر اعضای قبیله است و هنوز بیگانگان را عمدتاً خارج از حوزه مسؤولیتها و تعهدات اخلاقی خویش می‌دانیم.

تلاش در راه برابری با توسل به اقتصادهای هدایت‌شده فقط می‌تواند به نوعی نابرابری تحمیلی ــ یعنی تعیینِ همراه با تحکم منزلت و مقام هر فرد در سلسله‌مراتب جدید ــ بینجامد، و بیشتر ارکان انسان‌دوستانه اخلاقیات ما، مانند احترام به جان انسانها و به ضعفا و عموماً به فرد، از میان خواهد رفت.

برای اینکه کسی در اداره دولت توتالیتر دستیار مفیدی باشد، پذیرفتن توجیهات ظاهرفریب اعمال پلید کفایت نمی‌کند؛ چنین کسی باید اگر هدف تعیین‌شده برای او ایجاب کرد، آماده شکستن کلیه قواعد اخلاقی شناخته‌شده باشد. و از آنجا که فقط رهبر اعظم هدفها را تعیین می‌کند، کسانی که آلت دست او شده‌اند، نباید شخصاً هیچ‌گونه اعتقاد اخلاقی داشته باشند.

کسانی هستند سربه‌راه و ساده‌لوح که از خودشان اعتقادات راسخ ندارند و برای پذیرفتن نظام حاضروآماده‌ای از ارزشها مستعدند، مشروط بر اینکه کسی با فریاد و بارها و بارها مطلب را به گوششان فروکند. دیکتاتور موفق به جلب پشتیبانی چنین کسانی خواهد شد. افکار مبهم و درست شکل‌نگرفته این افراد به‌آسانی تغییر می‌کند و شور و حرارت و عواطفشان زود برانگیخته می‌شود. صفوف حزب توتالیتر از اینگونه کسان پر خواهد شد.