بریده‌هایی از کتاب برای هر مشکلی راه حلی معنوی وجود دارد

«آنچه را که گناه می‌دانیم در حقیقت صورتی از انرژی می‌باشد که در مسیر انحرافی قرار گرفته است. این انرژی اگر به دلیل جهالت در مسیر انحرافی قرار نمی‌گرفت، می‌توانست سبب یگانگی ما با خداوند شود. واژه گناه یک ترجمه تحت‌اللفظی از «مطابق استاندارد نبودن» است. در این حالت اگر ما مطابق استانداردهای مذهبی که به ما آموزش داده‌اند و اگر مطابق با دستورات خداوند عمل نکنیم گناهکار به شمار می‌آییم.

هیچ گناهی وجود ندارد، آنچه را که گناه می‌نامیم، تنها موانعی در جهت وحدت نهایی ما با خداوند است.

هیچ انسانی را دشمن خود نپندارید و هیچ‌کس را مانع رسیدن به تکامل خویش ندانید.

دقیقاً همان چیزی را از جهان به‌دست می‌آورم که همان را به جهان بخشیده‌ام.

آنچه می‌خواهیم و تنها چیزی که مثمرثمر است، طرح الهی زندگی ماست و طرح‌های خود را که فایده‌ای دربر ندارند، بیرون می‌اندازیم.

نمی‌دانم در این موقعیت چگونه تصمیم بگیرم. بنابراین همه چیز را به همان نیرویی می‌سپارم که شب‌ها به هنگام خواب، جسم فیزیکی‌ام را به او می‌سپارم. من اطمینان دارم که این نیرو، غذایم را هضم می‌کند؛ خونم را به گردش در می‌آورد و...»

شما هیچ مشکلی ندارید مگر خودتان این‌طور تصور کنید... برگزیده از کتاب راه اعجاز

زندگی معنوی روشی است که در آن انسان به‌جای این‌که تنها قدم بردارد، با خدا گام برمی‌دارد.

نمی‌دانم در این موقعیت چگونه تصمیم بگیرم. بنابراین همه چیز را به همان نیرویی می‌سپارم که شب‌ها به هنگام خواب، جسم فیزیکی‌ام را به او می‌سپارم. من اطمینان دارم که این نیرو، غذایم را هضم می‌کند؛ خونم را به گردش در می‌آورد و...» این نیرو همانجاست، در دسترس است.

ما اغلب فقط به این دلیل واژه مشکل را به کار می‌بریم که یاد نگرفته‌ایم تصورات و خلاقیت ما می‌تواند در هر موقعیتی به‌کار گرفته شود.

اگر فرکانس‌های انرژی قوی باشد بذرهای خیال‌پردازی و ابتکار را در ذهن به وجود می‌آورد.

با خودتان بگویید: «من هنوز موانعی بر سرِ راهم دارم که به من تحمیل شده است و مرا از راه‌حل معنوی مشکلم دور می‌سازد» . و این جمله قدیمی را فراموش کنید: «من یک گناهکار هستم و هیچ امیدی ندارم مگر این‌که خداوند مرا ببخشاید»

شما باید آن اندیشه خود را که سبب ایجاد مشکل شده است، اصلاح کنید.

نمی‌توانید هم به خداوند اعتقاد داشته باشید و هم بترسید

پاتانجالی پیشنهاد می‌کند پرهیز مداوم از اشتباه به این معنی است که وقتی به کسی می‌گوییم: «خداوند به تو برکت بدهد» . واقعاً خداوند به او برکت می‌دهد زیرا ما نمی‌تانیم یک مورد غیرواقعی را، حتی در رؤیا برای مدت زمان طولانی تصور کنیم. به شیوه‌ای کاملاً مشابه همین انسانی که از اشتباه پرهیز می‌کند می‌تواند در درمان بیماران نیز معجزاتی را به ثمر رساند کافی است به سادگی به شخص بیمار بگوید که تو سالمی و هیچ‌گونه مشکلی نداری. بنابراین پاتانجالی می‌گوید هنگامی که انسانی در راستی و حقیقت تکامل یافت، به‌طور واقعی کنترل و هدایت حقیقت را نیز در دست می‌گیرد.

انسانی که در پرهیز از اشتباهات، ثابت قدم و استوار است، قدرتی دارد که می‌تواند برای خود و دیگران، ثمرات کارهای نیکو را به ارمغان آورد،

فقط زمانی می‌توانید اشتباهات خود را در آینده اصلاح کنید که خود را ببخشایید و وجود برتر و متعالی خویش را مقاوم و استوار در حال عبور از موانع در نظر بگیرید. توبه خالصانه و واقعی به این معنا نیست که دائماً از اشتباهات خود احساس نگرانی و غم و اندوه داشته باشید، بلکه به این معناست که در آینده از انجام اعمالی که روزی سبب پشیمانی شما شده‌اند، بپرهیزید.

ماهاتما گاندی را که درباره برخورد با نقاط ضعف و کمبودهای انسانی است، بسیار دوست دارم. او می‌گوید: «کمبودها و شکست‌ها نیز همچون موفقیت‌ها و استعدادهایم، نعمت‌های خدادادی و سرشار از خیر و برکت هستند و من همه را به خود او می‌سپارم.»

هنگامی که گناهان را به عنوان موانع در نظر می‌گیریم فعالیت برای دستیابی به راه‌حل‌های معنوی را که در جستجویشان بوده‌ایم، آغاز کرده‌ایم.

در انجیل می‌خوانیم: «آرام باش و بدان که من پروردگارت هستم» . (مزمور ۴۶: ۱۰) معکوس این جمله به این‌صورت می‌شود: «مضطرب و بیمناک باش و پروردگارت را نشناس.»