بریده‌هایی از کتاب اقتصاد به روایت دیگر

در صورت فقدان محدودیت‌های نهادی و قانون اساسی، سیاستمداران و دیوان‌سالاران پتانسیل عظیمی برای نابودی اقتصاد دارند.

توسعه‌نیافته‌ترین کشورها، آن‌هایی هستند که کم‌ترین روابط تجاری را با کشورهای صنعتی پیشرفته داشته‌اند

سیاستمداران برای حفظ قدرت خود گرایش شدیدی به جلب رأی و رضایت رأی دهندگان از طریق افزایش هزینه‌های دولتی و در نتیجه کسری بودجه دارند. اما تورم ناشی از کسری بودجه در حقیقت نوعی مالیات نامرئی است که دولت بدون اطلاع و رضایت شهروندان از آن‌ها می‌گیرد.

قدرت چهره عوض می‌کند اما ماهیت آن یکسان می‌ماند

دولت‌ها همیشه راه آسان و منافع کوتاه مدت را در نظر می‌گیرند و خود موجب سقوط اقتصاد ملی می‌شوند یعنی در خلاف جهت منافع ملی و منافع خود در بلند مدت عمل می‌کنند

تنها با تکیه بر برخی اصول اخلاقی است که می‌توان به‌طور منسجم و فارغ از تناقض از نظام بازار آزاد دفاع کرد.

رُتبارد در سال ۱۹۹۳، نوشت: تمدن و حیات بشری در معرض تهدید است. برای حفظ و گسترش آن، تئوری سطح بالا و مطالعات آکادمیک گر چه مهم است اما کافی نیست، به‌ویژه در عصر فراگیر شدن دولت‌گرایی، ‌آزادیخواهان و مدافعان بازار آزاد وظیفه دارند در همه سطوح جامعه به مبارزه برخیزند.

بزرگ‌ترین آفت سیاسی شدن زندگی اقتصادی، گذشته از ناکارآمد شدن نظام اقتصادی، شکل‌گیری منافع متشکل در درون حاکمیت و گسترش فساد است. قدرت اقتصادی و تخصیص منابع را باید از دست دولت‌مردان و حاکمان سیاسی خارج ساخت، در غیر این صورت ناکارآمدی، اتلاف منابع و فساد، امری اجتناب‌ناپذیر خواهد بود

بوئر از همان مشاهدات اولیه خود در مالزی و آفریقای غربی، پی برده بود که مشکل جوامع فقیر کمبود سرمایه نیست، بلکه مشکل اصلی فقدان یا سرکوب نهادهای مناسب برای تجارت و نظم بازار است. از نظر بوئر، تشکیل سرمایه بیش از آن که شرط اولیه برای پیشرفت مادی باشد یک پدیده توأمان با آن است.

از نظر بوئر، با نظام‌های مبتنی بر مالکیت خصوصی و بازارهای آزاد است که می‌توان مشکل جمعیتِ فقیر را حل کرد نه با اقتصاد‌های دستوری و برنامه‌ریزی‌های حکومتی تحمیلی.

وقتی انسان‌ها آزادی انتخاب دارند و مسوولیت انتخاب‌هایشان را می‌پذیرند توان و انگیزه بیشتری برای بهبود بخشیدن به وضعیت خود و خانواده‌هایشان دارند تا زمانی که سرنوشت آن‌ها عمدتاً به دولت وابسته باشد.

برخلاف بسیاری از اقتصاددانان توسعه که خواستار دخالت حکومت‌ها در امر کنترل جمعیت و کمک به فقرا هستند، بوئر معتقد است مردمان فقیر با تلاش‌های خود می‌توانند خود را از فقر نجات دهند به شرط این که حکومت‌ها از آزادی‌های اقتصادی فردی آن‌ها صیانت کنند.

آنچه در بازار مورد معامله قرار می‌گیرد، برخلاف تصور غالب اقتصاددانان، اشیای فیزیکی نیست بلکه حق‌هایی است که توسط نظام حقوقی برقرار شده و عبارت است از حق‌های مالکیت افراد و نیز حقوق افراد برای انجام برخی اعمال

بیشترین و بهترین کمکی که کشورهای صنعتی پیشرفته در اختیار کشورهای جهان سوم می‌توانند قرار دهند، توسعه روابط آزاد تجارت میان دو گروه کشورها است

تفکیک میان بهره و ربا در جوامع مسیحی مدرن در واقع انعکاسی است از تمایز میان قیمت عادلانه در بازارهای متعارف رقابتی و قیمت ناعادلانه در شرایط انحصاری و دست‌کاری شده

به عقیده جوزف شومپیتر، «قدیس توماس حتی تا آنجا پیش می‌رفت که بگوید در شرایط انسان ناقص، اگر همه گناهان را قانون انسانی (مدنی) سخت‌گیرانه قدغن کند، جلوی خیلی چیزهای خوب هم گرفته می‌شود. ‌»

جوامعی که «در ‌جا‌ می‌زنند‌» آن‌هایی هستند که سیستم‌های اعتقادی و نهادی آن‌ها قادر به مقابله مسائل جدید و حل و فصل آن‌ها نیستند. انگیزه‌های کسب علم محض- زیربنای اساسی رشد اقتصادی مدرن- متأثر از پاداش‌ها و تنبیهات پولی است. به علاوه تساهل جامعه نسبت به ابتکارات خلاق نیز بر این انگیزه‌ها تأثیر دارد

قدرت حاکمان حتی زمانی که نشات گرفته از رأی اکثریت مردم (دموکراسی) است باید با تدابیری در چارچوب قانون اساسی محدود گردد.

رفاه جامعه انسانی به میزان جریان کالاها و خدمات بستگی دارد و این به نوبه خود تابعی است از بهره‌وری نظام اقتصادی.

دسوتو تاکید می‌کند که ایجاد یک نظام بازار آزاد (سرمایه‌داری) کارآمد آن‌قدرها که برخی تصور می‌کنند کار آسانی نیست. تنها یک میلیارد نفر از شش میلیارد نفر جمعیت دنیا در چنین جوامعی زندگی می‌کنند.