بریده‌هایی از کتاب وقتی نیچه گریست

انسان دوستانش را سخت‌تر از دشمنانش می‌بخشد.

هرگز کتاب نمی‌خواندند و تمام وقتشان به دست و پنجه نرم کردن با مشکلات اقتصادی می‌گذشت.

زندگی جرقه‌ای است میان دو خلأ، تاریکی پیش‌از تولد و تاریکی پس‌از مرگ.

امروز فهمیدم بهترین آموزگار آن است که از شاگردانش بیاموزد.

«ما بیشتر دلباختهٔ اشتیاقیم تا دلباختهٔ آنچه اشتیاقمان را برانگیخته است.»

من افراد زیادی را می‌شناسم که از خود بیزارند و برای رفع آن، می‌کوشند نظر مثبت دیگران را به خود جلب کنند. ولی این راه‌حلْ نادرست و در حکم تفویض اقتدار به دیگران است. وظیفهٔ شما این است که خود را همان‌طور که هستید بپذیرید، نه آنکه به دنبال راهی برای مقبولیت یافتن نزد من باشید.»

«ولی پیش‌از آنکه چیزی را از آنِ خود کنم، چگونه می‌توانم آن را به دیگری ببخشم؟»

کسی که از خویش تبعیت نکند، دیگری بر او فرمان خواهد راند. سهل‌تر و بسیار سهل‌تر است که از دیگری اطاعت کنی، تا خودْ راهبر خویش باشی

«معلوم است که رنج می‌بری؛ این بهایی است که برای بصیرت می‌پردازی. البته که دچار ترس شده‌ای؛ زندگی یعنی در خطر بودن. سعی کن قوی شوی!»

آیا می‌دانید پرسش واقعی یک متفکر چیست؟» برای شنیدن پاسخ تأمل نکرد: «پرسش اساسی این است: چه میزان حقیقت را تاب می‌آورم؟

آنچه مهم است، شجاعتِ خود بودن است!»

اوا جواب داد: «ضربهٔ سختی خورده بودم. و درس دشواری نیز آموخته بودم، اینکه نمی‌توانی به هیچ‌کس جز خودت تکیه کنی.»

ناامیدی بهایی است که فرد برای خودآگاهی می‌پردازد.»

بی‌حساب بچه‌دارشدن اشتباه است، بچه‌دارشدن برای کاستن از تنهایی خویش غلط است، هدف‌دار کردن زندگی با تولیدِ چون خودی اشتباه است. و اشتباه است اگر با تولیدمثل درصدد رسیدن به جاودانگی باشیم، تنها به این دلیل که نطفه حاوی بخشی از آگاهی ماست!

«تو تنها از خود می‌گریزی. به خاطر داشته باش که هر لحظه تا ابد تکرار خواهد شد. فکر کن: به از دست دادن ابدی آزادی‌ات فکر کن!» «من وظیفه دارم که...» «تنها وظیفه‌ات این است که همان شوی که هستی. قوی باش؛ در غیر این صورت، تا ابد برای بزرگ جلوه کردن از دیگران استفاده خواهی کرد.»

در انگیزه‌های خود غور کنید! درخواهید یافت که هیچ‌کس هرگز کاری را تنها به‌خاطر دیگران انجام نداده است. همهٔ اعمال ما خودمدارانه‌اند؛ هرکس تنها در خدمت خویش است؛ همه تنها به خود عشق می‌ورزند.

مبادا تنها خود را تکثیر کنی، که بایست چیزی والاتر بسازی.

هرچه سکوت شب ژرف‌تر، فروافتادن شبنم سنگین‌تر.

چیزی که متزلزل است باید رانده شود!

اگر تنش، هزینه‌ای است که باید برای بصیرت پرداخت، بگذارید چنین شود!