بریده‌هایی از کتاب شهید عشق

«همانا برای حسین محبتی ست در قلب مومنان، که هرگز و هرگز سرد نمی‌شود...»

باید مانند پیشینیان خود، امام علی (ع) و امام حسن (ع) راه شهادت را پیش می‌گرفت. می‌دانست وقت آن رسیده که رؤیای جدش پس از سال‌ها به‌وقوع بپیوندد. در آن وقت راز بوسه‌های جدش بر گردنش باز خواهد شد.

«خدایا! ما را از نفْسی که بدی‌ها را امر می‌کند، عقلی که به شرّ فکر می‌کند، وجدانی که خوابیده است و وسوسه‌های شیطان حفظ کن!

کسانی که مقام علمی امام علی (ع) را درک نمی‌کردند، نادان‌های بی‌علی بودند.

نفْس‌هایی که اصرار بر سرپیچی دارند، بر سر بنده بلاهای زیادی می‌آورند. ایمن‌ترین راه، تسلیم ماندن در برابر حق است.

کربلا داستان جست‌وجوی حق و آزادگی است؛ داستان عظمت صبر، تسلیم در برابر حق و ازخود گذشتگی

با قلب انسان‌های آزاده چه می‌کند؟؟

«یزیدِ این داستان، همان نفس آدمی است که هر آن، به بدی‌ها امر می‌کند و در زمین نفاق می‌افکند و خون می‌ریزد. کوفیانی که وقتی زور و زر را دیدند، دوستانشان را در نیمۀ راه‌ ر‌ها کردند.

خداوند کفیل روزی کسانی است که در تنگنا قرار گرفته‌اند.

انسان تا زمانی که نتواند با حرف زدن با دیگران ارتباط برقرار کند، با فطرت خویش زندگی می‌کند. وقتی زبان باز کند و شنیده‌ها را بفهمد، تابع شرایط محیط‌ خود می‌شود.