بریده‌هایی از کتاب ساختن

اگر نتوانی معضلی واقعی را حل کنی، نمی‌توانی انقلابی هم ایجاد کنی.

مشتری باید ببیند که محصول شما امروز معضل واقعی او را حل می‌کند، نه مشکلی را که در آینده‌ای نزدیک ممکن است دچارش شود.

بهترین راه برای پیداکردن کاری که عاشقش هستید و البته شغلی که شما را موفق کند این است: چیزی را دنبال کنید که ذاتاً به آن علاقه دارید.

بعد از این‌که از خانهٔ والدینتان بیرون آمدید، پنجره‌ای برایتان باز می‌شود؛ یک پنجرهٔ درخشانِ بی‌نظیرِ کوچک، در لحظه‌ای که به‌تنهایی تصمیم‌هایتان را می‌گیرید. دیگر به کسی پاسخ‌گو نیستید؛ نه به فامیل، نه به بچه‌های دیگر و نه به والدین. آزاد هستید. آزاد برای انتخاب هرچه دوست دارید.

بخش بزرگی از زندگی کودکان گیج‌کننده است و البته خارج از کنترل آن‌ها، ولی وقتی بحث اشیای فیزیکی می‌رسد، خبری از ابهام نیست. شما آن‌ها را می‌سازید، در دست می‌گیرید، به دیگران می‌دهید؛ رضایت‌آمیز است، کاری است تروتمیز.

چشم به هم زدم و دیدم سال ۲۰۱۰ است. نُه سال در اپل مانده بودم. آن‌جا جایی بود که بالأخره توانستم رشد کنم. دیگر فقط مدیر یک تیم نبودم. داشتم ده‌ها هزار نفر را رهبری می‌کردم. این حرکتی اساسی در روند کاری و در هویت شخصی‌ام بود. بعد از یک دهه شکست، درنهایت چیزی ساختم؛ عملاً دو چیز ساختم که مردم خواهانش شدند. بالأخره توانستم موفق شوم.

کار چیزی نیست که مدام عوضش کنید. کار لباس نیست که وقتی هوا گرم شد از تن درش آورید. بسیاری از آدم‌ها به‌محض این‌که اوضاع سخت می‌شود و می‌بینند باید تلاش کنند بی‌خیال می‌شوند؛ اصلاً پیگیر ساختن چیزی واقعی نمی‌شوند.

وقتی فرصت کار در کنار اسطوره‌ها و قهرمان‌ها و خدایان را داری، متوجه می‌شوی آن‌ها هیچ‌کدام از چیزهایی نیستند که در ذهنت ساخته‌ای. ممکن است در زمینه‌ای نخبه باشند ولی در مسئله‌ای دیگر بی‌اطلاع‌اند.

تنها چیزی که می‌تواند کاری را کاملاً شگفت‌انگیز کند یا صرفاً حرام‌کردن وقت باشد خودِ آدم است. تمرکزتان باید بر درک زمینهٔ کاری‌تان و استفاده از آن دانش برای ایجاد ارتباط با بهترین‌ها و بهترین‌ها باشد؛

بگردید و اجتماعی را پیدا کنید که آدم‌های دیگر آن اجتماع با علاقهٔ شما همدلی دارند. اگر کسی را روی زمین پیدا نکردید که دغدغهٔ این موضوع را داشته باشد، شاید هنوز برای دغدغهٔ شما خیلی زود است یا شاید دارید مسیر را اشتباه می‌روید

شعار «اگر بسازید، مشتری‌اش پیدا می‌شود» همیشه نتیجه‌بخش نیست.

اگر دل‌آشوبه ندارید، مطمئن باشید کاری که می‌کنید درست نیست.

تا وقتی خودتان قدم در آن راه نگذارید و نبینید مسیر به کجا می‌رود، عملاً چیزی یاد نمی‌گیرید.

بعد هر قدم که به‌طرف هدفت برداری، حتی اگر قدمی لغزان هم باشد، باز قدمی به پیش است.

مسئلهٔ اصلی این است که هدف داشته باشی و برای رسیدن به چیزی که برایت بزرگ و دشوار و مهم است بجنگی

«تنها شکست در سن بیست تا سی‌سالگی شما بی‌فعالیتی است. جز این هرچه کردید آزمون و خطاست.»

عمل کن، شکست بخور، بیاموز؛ بقیه‌اش خودش جور می‌شود

به‌جای عمل‌کردن به خط‌به‌خط کتاب‌های درسی کسب‌وکار برای پول درآوردن، از حس کنجکاوی خودتان پیروی کنید.

وقتی به کارهای بسیار زیادِ ممکنی که می‌توانید برگزینید نگاه می‌کنید، نقطهٔ درستِ شروع این است که بپرسید: «می‌خواهم چه بیاموزم؟»

آن‌قدر که بیاموزید کمتر خراب‌کاری کنید.