بریده‌هایی از کتاب یک چتر باران، یک آسمان عشق

بهار نیستم اما، تو‌ پرستو باش و بیا

بس که خاک خورده‌اند دارند خفه می‌شوند آرزوهایم

اوّلین جوانه در بهاری دوست‌ داشتنت زیباست

تو اگر نباشی دل می‌کنم از زندگی چون بهمنی از کوه آوار می‌شوم روی شهری که چشم دیدن ما را زیر یک سقف ندارد ...