بریده‌هایی از کتاب قصه بودن من

جای من شاخ گل مهر بکار! اب و نورش بامن

شب را به سپید‌ترین حالتش صبح می‌کنم و صبح را با زیباترین طلوعش به شب می‌برم

کاش می‌شد یاد گرفت... وقتی حرف می‌زند کسی... شاید از عمیق‌ترین قسمت قلبش است...

تو مرا میبینی؟...چشم‌هایی که ز باران خدا خیس‌تراند

عشق فرهاد شدن در پی شیرین شدن است عشق مجنون نگاهی است که در بارگه مهر بپوشد اِحرام عشق آغاز درختی است که تا عرش ندارد پایان! عشق فرجام بلندیست برلحظه کوتاه زمان عشق پروانه شدن در پی یک نورکم است