بریده‌هایی از کتاب آدم های بدقلق

هنگامی که دربارهٔ رنجشی که وجود دارد حرف بزنید، آن رنجش از بین می‌رود.

اغلب مردم رنجش‌شان را پیش دوستان، رفقا و هر کسی می‌برند که فکر می‌کنند نسبت به آن‌ها همدردی می‌کنند. آن فردی که پیش او نمی‌روند، همانی است که با او مشکل دارند! جالب این‌جاست که فقط خود آن فرد است که می‌تواند راه‌حلی پیشنهاد کند.

همیشه با شیوه‌هایی با دیگران ارتباط برقرار کنید که باعث می‌شوند آن‌ها دربارهٔ کاری که می‌کنند احساس بهتری پیدا کنند. برای این‌که دیگران به خوبی از شما یاد کنند، باید شما را کسی ببینند که به راستی به دیگران (چه همکار و چه زیردست) کمک می‌کنید تا به هدف‌هایشان برسند.

هیچ‌گاه دو نفر اشتیاق یکسانی نسبت به کار ندارند.

متأسفانه افراد بدقلق همه جا هستند. به همین سبب، برای موفق شدن در محیط‌های کاری امروزی تنها باید یاد بگیرید که چطور با این افراد برخورد کنید.

محیط‌های کاری پر هستند از کارمندان، همکاران و رئیس‌هایی که راه می‌روند و به خاطر برآورده نشدن انتظاراتی که هیچ وقت دربارهٔ آن‌ها بحث و مذاکره نمی‌کنند و به توافق نمی‌رسند از همدیگر متنفرند.

بعضی از کارمندان در واکنش به آدم‌های بدقلقی که در محیط کاری‌شان حضور دارند از آن شرکت یا اداره می‌روند. البته تنها چیزی که در ازای این کار نصیب‌شان می‌شود، گروه تازه‌ای از آدم‌های بدقلق در شغل جدیدشان است. چه بمانید و چه بروید، باید یاد بگیرید که چطور با این افراد برخورد کنید. حقیقت این است که آدم‌های بدقلق همه جا هستند.

ادب را فراموش نکنید. هرگز چیزی دربارهٔ کسی نگویید یا ننویسید که نخواهید آن‌ها را بشنود یا بخواند.

«در مواجه با همکاران بدقلق زندگی عادی خود را بکنید.»

به موقع بفهمید چه کسی باعث می‌شود کارایی شما و تیم‌تان کم شود. این سؤال‌ها را در خاطر داشته باشید: آیا آن فرد دارد وقت خودش را تلف می‌کند؟ آیا وقت دیگران را تلف می‌کند؟ آیا وقت و منابع شرکت را هدر می‌دهد؟

وقتی تمام وقت‌تان را صرف پرداختن به مسائل دیگران می‌کنید، دشوار است که بتوانید کارایی لازم را در کار خود داشته باشید.

بعضی‌ها در میان همکاران خود مشکلاتی را ایجاد می‌کنند که شما به عنوان رئیس باید وقت بگذارید و پادرمیانی کنید و آن سوءتفاهمات را رفع کنید.

یک آدم بدقلق ممکن است پشت سرتان از شما گله و شکایت کند، برای رسیدن به قدرت با شما رقابت کند، مانع عمل کردن شما به قول و قرارهایتان شود و خلاصه کارهای بسیاری انجام دهد. اگر آن فرد بدقلق کارهایی را که انجام داده‌اید و یا به طور کلی شیوهٔ انجام کارهایتان را زیر سؤال ببرد، آن گاه بسیار دشوار خواهد بودکه دوباره اعتماد و باور دیگران را جلب کنید؛ اعتماد و باوری که پایه‌های قدرت مردمی شما هستند.

کارمندان بدقلق مثل ویروس هستند و آثار منفی پیش‌بینی‌نشده‌ای را در سازمان پخش می‌کنند.

آدم‌های بدقلق اغلب باعث می‌شوند که مدیران مجبور به «جایگزین کردن» یا «جابه‌جا کردن» افراد شوند چون یا خودشان تصمیم می‌گیرند که کارشان را رها کنند، یا اخراج می‌شوند و یا باعث رفتن فرد دیگری می‌شوند.

مشکل فقط این نیست که آدم‌های بدقلق همه را بیچاره می‌کنند؛ مسئلهٔ مهم این است که این جور افراد کارایی شما و کارایی اطرافیان‌تان را هم کاهش می‌دهند. کارایی شما یعنی این‌که شما چطور کارها را سر موقع، با هزینهٔ کمتر، کیفیت بیشتر و بدون بر هم‌زدن کاسه و کوزهٔ دیگران انجام دهید.

هر آدم بدقلقی که مجبور می‌شوید با او کار کنید، در حقیقت فرصتی است برای شما که رشد کنید و به یک مدیر قوی‌تر، انعطاف‌پذیرتر و صد البته آرام‌تری تبدیل شوید. خوشبختانه مهارت‌های مربوط به رفتار با این افراد قابل یادگیری است.

آدم‌های بدقلق کارایی هم‌ردیف‌های خود را کم می‌کنند.

افراد بدقلق باعث می‌شوند که کارایی‌ام کم شود.

شغل من به گونه‌ای است که باید با همکاران بدقلق کار کنم.