بریده‌هایی از کتاب ۵ زبان عشق

کودکی که توجه و محبت کافی دریافت کند در بزرگ‌سالی فرد مسئولی خواهد شد.

یکی از روش‌های وقت گذاشتن برای یکدیگر، باهم بودن است. منظور من از با هم بودن، در کنار هم بودن نیست. ممکن است دو نفر در یک اتاق کنار هم نشسته باشند ولی با هم نباشند. با هم بودن به توجه و تمرکز نیاز دارد. بعضی از زن و شوهرها فکر می‌کنند که اوقاتشان را با هم می‌گذرانند، درحالی‌که درواقع فقط کنار هم هستند.

یکی از راه‌های آموزش یک الگوی جدید این است که روزانه مدتی را با هم وقت بگذرانیم و هریک دربارهٔ سه اتفاقی که آن روز افتاده و احساسی که دربارهٔ آن داریم صحبت کنیم.

ما هرچقدر هم بخواهیم عاشق کسی شویم نمی‌توانیم کاری کنیم که این اتفاق بیفتد

رؤیاهای قبل از ازدواج ما تماماً در مورد خوبی‌ها و سعادت زندگی زناشویی است. زمانی که عاشق هستید نمی‌توانید به هیچ‌چیز دیگری فکر کنید.

عشق حقیقی تا زمانی که دوران عاشقی به پایان نرسیده باشد شروع نمی‌شود.

اگر می‌خواهیم روابطی صمیمانه داشته باشیم، باید آرزوهای یکدیگر را بشناسیم. اگر می‌خواهیم یکدیگر را دوست داشته باشیم، باید خواسته‌های یکدیگر را بدانیم.

در ذات وجودی انسان آرزوی صمیمیت و مورد محبت و علاقهٔ فرد دیگری بودن وجود دارد. هدف از ازدواج رفع این نیاز به محبت و صمیمیت است.

اگر ما فقط به زبان‌اصلی خودمان سخن بگوییم و با شخص دیگری روبه‌رو شویم که او هم فقط به زبان‌اصلی خودش حرف می‌زند، در این شرایط به خاطر اینکه زبان یکدیگر را نمی‌فهمیم ارتباط ما محدود می‌شود و فقط با ایماواشاره و یا بازیگری می‌توانیم منظورمان را انتقال دهیم. در زمینهٔ عشق نیز همین‌طور است. زبان عشق عاطفی شما و همسرتان می‌تواند به‌اندازهٔ زبان چینی و انگلیسی با هم متفاوت باشد. هرچقدر شما تلاش کنید عشق خود را به زبان انگلیسی ابراز کنید، اگر همسرتان فقط چینی متوجه شود هیچ‌گاه نخواهید فهمید

عمیق‌ترین نیاز انسان، نیاز به احساس ارزشمندی، قدردانی و سپاسگزاری از سمت دیگران است.