بریده‌هایی از کتاب پدرخوانده

حالا می‌گذاری درحالی‌که به خاطر گناهانم از جهنم می‌ترسم، بمیرم؟» خان ساکت بود. آبانداندو گفت: «روز عروسی دخترته، نمی‌تونی نه بگی.» خان سنگین و آرام سخن گفت تا ناله‌های کفرآمیز او را کنار بزند: «دوست عزیزم، من همچین قدرتی ندارم. اگه داشتم از خدا بخشنده‌تر بودم. باور کن. اما از مرگ نترس و از جهنم هم نترس. هر شب و هر صبح برای روحت یک مراسم دعا می‌گیرم. زن و بچه‌هات برات دعا می‌کنند. چطور خدا می‌تونه با این همه درخواست بخشش، مجازاتت کنه؟»

خان ادامه داد: «دوستی همه چیزه تو این دنیا. دوستی بیش از استعداد ارزش داره. بیش از دولت ارزش داره. تقریباً به بزرگی خانواده و عشیره است. این رو هیچ وقت فراموش نکن. اگه از دوستی دیواری محافظ ساخته بودی، نیازی نداشتی از من کمک بخوای.

بوناسرا با خشم و ترس فریاد زد: «آمریکا با من خوب بوده. من می‌خواستم شهروند خوبی باشم. می‌خواستم بچه‌ام آمریکایی باشه.» خان با تحسین دستانش را بر هم زد و گفت: «احسنت! بسیار خب. پس هیچ حق غر زدن نداری. قاضی حکمش رو داده. آمریکا حکمش رو داده. وقتی می‌ری دیدن دخترت در بیمارستان، براش گل و یک جعبه شکلات ببر.

اما خان کورلئونه خودش عصبانی نبود. او مدت‌ها قبل آموخته بود که جامعه بی‌ادبی‌های فراوانی می‌کند که باید تحمل کرد. آگاه بود که در این دنیا زمانی می‌آید که متواضع‌ترینِ مردان، اگر چشمانش را باز نگه دارد، می‌تواند انتقامش را از قدرتمندترینِ مردان بگیرد و این به او آرامش می‌داد. همین بود که نمی‌گذاشت خان تواضع و آرامشی را که تمامی دوستانش در او تحسین می‌کردند از دست بدهد.

در پس هر ثروتی جنایتی است. بالزاک

«یک حقوقدان با کیف دستیش می‌تونه بیشتر از صد مرد با اسلحه دزدی کنه.»

زن‌های معمولی هیچ وقت نمی‌توانند به لحاظ ظاهری با آنان رقابت کنند. می‌توانی تا دلت بخواهد دربارهٔ جذابیت، هوشمندی، کلاس و شخصیت سخن برانی، اما زیبایی دست‌نخوردهٔ این دختران بر هر چیز دیگر غلبه می‌کند. شاید اگر همه جا این‌قدر از آن‌ها پر نبود، زنی معمولی یا قشنگ می‌توانست فرصتی بیابد.

دوستی همه چیزه تو این دنیا. دوستی بیش از استعداد ارزش داره. بیش از دولت ارزش داره. تقریباً به بزرگی خانواده و عشیره است. این رو هیچ وقت فراموش نکن.