بریده‌هایی از کتاب دزیره (جلد دوم)

مهم نیست آدم چه کسی باشد، مهم این است که چه‌طور رفتار کند.

مهم نیست آدم چه کسی باشد، مهم این است که چه‌طور رفتار کند.

«فکر می‌کنم در این اتاق فقط دست‌های ایشان است که آلوده نیست.» ــ طبیعتاً همین‌طور است. چون ایشان در تمام این سال‌ها مشغول باغ سبزیجات‌شان بوده‌اند و مرتب دست‌های‌شان را شسته‌اند! گفتم: «آن‌ها که سکوت کردند...» ــ بله... آن‌ها که سکوت کردند راه را برای دیکتاتورها باز کردند.

«اطراف ناپل بسیار زیباست...»

ز آن شبی که در بیمارستان بودیم و من شاهد ضعف کنت بودم با هم صمیمی‌تر شده‌ایم. یک‌جورهایی این‌گونه اتفاق‌ها آدم‌ها را به‌هم نزدیک‌تر می‌کند.

دزیرهٔ جوان در باغ مالمزون مُرد و ژان باپتیست در جنگ لایپزیگ... حالا این دو غریبه چگونه می‌توانند دوباره در کنار هم زندگی کنند؟

پاپا، قول می‌دهم هرگز کاری نکنم که مایهٔ سرافکندگی‌ات بشوم...

دزیرهٔ جوان در باغ مالمزون مُرد و ژان باپتیست در جنگ لایپزیگ... حالا این دو غریبه چگونه می‌توانند دوباره در کنار هم زندگی کنند؟

گفتم: «آن‌ها که سکوت کردند...» ــ بله... آن‌ها که سکوت کردند راه را برای دیکتاتورها باز کردند.

ــ دخترم، شما تمام حقایق را نمی‌دانید...

بمان، دزیره، تحت هر شرایطی! آب رودخانه با صدایی موسیقی‌وار زیر پاهای‌مان جریان داشت: «حتی اگر شاه بشوی؟» ــ بله عزیزم، حتی اگر شاه بشوم.

ــ ما دوستی‌مان را به کسی تحمیل نمی‌کنیم.

چه‌قدر ضعف‌های آدم قدرتمند هستند

چه‌قدر ضعف‌های آدم قدرتمند هستند

نمی‌شود آدم هم یک جمهوری‌خواه باشد و هم ولیعهد تاج‌دار.

. آدم‌ها وقتی به نقطهٔ آخر می‌رسند به گذشته فکر می‌کنند.

برای فرار از نگرانی‌هایم، شروع به نوشتن می‌کنم