بریده‌هایی از کتاب الفبای یاسمن

از گل هامان عطر و بویی نمی‌رسد اشکی در چشمانمان حلقه نمی‌زند ریشه هامان از دست رفته اند چقدر در احساساتمان سقوط کرده ایم

تمام تمدن ها حاصل ابتکار زنان هستند فرهنگ ها زاییده صدای جیرینگ النگوها هستند

از شعری که مرا کشت، گله ای ندارم بر من مقدر شده که روی دفترها بمیرم

شعر اگر ماجرا جویی نکند، معنایی ندارد حرفه ام این است که جهان را با شعر تغییر دهم و در شبی مناره ها را روشن کنم زمین را با عشق، آباد سازم برای هر آهوی رمیده ای آواز بخوانم آنچه را نمی گویید، بگویم وجدانم حرف تمام وجدان ها را بگوید

آدم به آسانی نمی تواند شاعر شود این حرفهٔ دیوانگان زمین است دیوانگی، طعم شگفت آوری دارد

من مربعی هستم که از قرن اول به دنبال بقیه اضلاعش می گردد از آغاز پیدایش هستی تصویر چهره اش را می جوید

حرف دروغی از من نخواهی شنید برایم سخت است بخواهم به وجدانم خیانت کنم

من اشک هایی هستم شبحی از سرزمین شعر که هیچ کس نمی داند در کجای سواحل چشمانم می ریزند

جویبارها شعرها شکوفه ها این چنین از تنم جاری می شوند؟

دیگر نه مهتابی هست نه شب زنده داری و نه سایه ساری

من از ملتی هستم که مانند یک نی همیشه آبستن یک ملیون شاعر است تمام کودکانمان شعر می گویند گنجشکان و تپه ها و خرمن ها نیز ما به یک ملیون خروس نیاز نداریم ما نیازمند یک ملیون انقلابی هستیم زمین در هر قرن تنها یک شاعر بیرون می دهد شعر ها مثل سیگار داد و ستد نمی شوند آیا با شعرهایمان خوشبخت شدیم یا که بدبخت گشتیم یا اینکه با آهنگ گیتارها به خواب رفتیم؟ روزی با بحر طویل پیروز شدیم و روزی هم با بحر وافر شکست خوردیم

من از سرزمینی هستم که تکه تکه شد و مانند پودر پخش شد نه به پروردگاری معتقدیم و نه به توحیدی قبایل با کمال میل به یکدیگر یورش می‌برند و مرزها، مرزها را می درند

از من نپرس که کیستم؟ من همان سرخپوستی هستم که مزارعش را غارت کردند فرهنگش را به تاراج بردند تمدنش را به یغما بردند لذا نه استخوان هایی از او بجا ماند و نه گوشت و پوستی

تو را همچون شعری در کتاب شگفتی ها می نویسم تا دانش آموزان در کیف هاشان تو را با خود ببرند

کتاب دستان ات را خواهم خواند حرف به حرف نکته به نکته همان‌طور که غزل غزل‌های سلیمان را یا سورهٔ مریم را یا سمفونی چایکوفسکی را سپس هر شب انگشتانت را خواهم شمرد چونان طلاسازی که انگشتری های طلایش را می شمرد

شعر نزد ملت عرب دارای اوصاف افسون گرانه و تجلیلات معنوی فراوانی است و شاعر عرب نزد علاقه مندان خود صفات پیامبران و قدیسان را به خود می گیرد.

من در برابر هیچ حکومتی جز حکومت خداوند سر خم نکردم.