بریده‌هایی از کتاب سنگ، کاغذ، قیچی

اگر پل‌ها را خراب کنی، راه بازگشت نداری.

محبت مثل نواختن پیانوست و اگر تمرین نکنی، راه‌ورسمش یادت می‌رود.

زندگی فقط انتخاب کردن است و یاد گرفتن اینکه بعد از هر مصیبتی خودمان را جمع‌وجور کنیم. همه‌مان هم این کار را می‌کنیم، حتی کسانی که برعکسش را وانمود می‌کنند.

غم‌انگیز است که آدم‌ها هر روز می‌میرند، حتی آدم‌های خوب که او یکی از آن‌ها نبود. هیچ کداممان از زمان خروج اطلاع نداریم، زندگی از آن دسته هتل‌ها نیست