بریده‌هایی از کتاب هم‌پیمان

آدم‌های دیگری هم در این دنیا هستند. بعضی‌ها شبیه تریسند که با وجود رنج و خیانتی که می‌‌بینند همچنان عاشق می‌‌مانند و حتی جانشان را بخاطر برادر خائنشان می‌‌دهند. بعضی‌ها شبیه کارا هستند. حتی قادرند قاتل برادرشان را ببخشند و بعضی‌ها مثل کریستینا هستند. با اینکه خیلی از دوستانشان را از دست داده‌اند اما همچنان آماده‌اند با زندگی روبرو شوند و دوستان تازه‌ای پیدا کنند

مارکوس سابقه‌ی فوق‌العاده‌ای در رهبری دارد. دلم می‌‌خواهد از اینجا فریاد بزنم که به او اعتماد نکند

هم پیمان نویسنده: ورونیکا راف

بازوهای لاغر تریس می‌‌اندازد. اول نامطمئن دستهایش را دورم حلقه می‌‌کرد و بعد محکم و مطمئن من را در آغوش می‌‌کشید. مطمئن از خودش و من. چون به یادم می‌‌آورد که دیگر هیچ آغوشی شبیه آغوش او نیست چون هیچ‌کس شبیه او نیست. او برای همیشه رفته است.

تصویر توبیاس توی ذهنم جان می‌‌گیرد و من بغضم را محکم قورت می‌‌دهم. «اگه نباشم چه اتفاقی برای بقیه می‌‌افته؟» وقتی اولین بار روبروی هم ایستادیم چقدر آرام چشم‌های تیره‌اش را به من دوخته بود. چه دست‌های گرم و قوی داشت. دلم برای آرامش آغوشش تنگ می‌‌شود. «توبیاس، کیلب، دوستام؟» «اونا مراقب همدیگه خواهند بود. این کاریه که مردم همیشه می‌‌کنند.» لبخندی می‌‌زنم و چشم‌هایم را می‌‌بندم. دوباره آن طناب دارد من را به سوی مرگ می‌‌کشاند اما این‌بار احساس بدی ندارم. این بار می‌‌دانم که این دست‌های مادرم است که من را به طرف آغوشش هدایت می‌‌کند. و من با اشتیاق آغوش گرمش را می‌‌پذیرم.   آیا بخاطر کارهایی که برای رسیدن به اینجا انجام دادم بخشیده می‌‌شوم؟ دلم می‌‌خواهد این‌طور باشد. می‌توانم. باور دارم.

این دنیایی است که ما خوب می‌‌شناسیم؛ فقط حاکم ظالمی‌ جایش را به حاکم ظالم دیگری داده است.

می‌‌گویند غم همیشه درد به همراه دارد اما برای من غم پر از گیجی و بی‌حسی است.

نیتا به من نگاه می‌‌کند. «چون ژن‌هاشون معیوبه. افراد معیوب از لحاظ قانونی با افراد سالم برابرند و حقوق شهروندی برابر دارند ولی این فقط یه حرفه. در عمل اونا فقیرتر و بدبخترند و خیلی بیشتر در معرض جرم و جنایت هستند و کمتر پیش می‌اد برای انجام کارهای مهم انتخاب بشن... این مسئله از زمان جنگ ژنهای خالص بوجود اومد و تا حالا برطرف نشده.

مردم همیشه علاقه دارند گروه تشکیل بدن و مخالفت کنند

«گفت همه‌ی آدمها یه هیولا توی وجودشون دارن و اگه می‌خوایم کسی رو دوست داشته باشیم اول باید بپذیریم که ما هم اون هیولا رو توی وجودمون داریم. اونوقت اگه اون آدم اشتباهی بکنه می‌‌تونیم ببخشیمش.»