بریده‌هایی از کتاب من دیگر ما: جلد اول (مهارت‌های تربیت فرزند در دنیای امروز)

هر اندازه عوامل منفی تأثیرگذار بر تربیت فرزندانمان بیش‌تر می‌شود، نیاز به وقت گذاشتن برای آن‌ها هم بیش‌تر می‌شود

فطری بودن دین به این معنا نیست که انسان نیاز به آموزش ندارد؛ بلکه به این معنا است که انسان، خدا را قبول دارد، گرایش به خدا هم دارد؛ بدون نیاز به آموزش می‌داند که باید در مقابل خدا کُرنش کرده و او را بپرستد؛ اما باید به او آموخت که شیوۀ پرستش و بندگی چگونه است.

در راه‌کارهای تربیتی باید سه عنصر اساسی شناخته شود. اول: هدف آفرینش، دوم: استعدادها و سوم: شیوۀ فراهم کردن زمینه برای رشد استعدادها جهت رسیدن به هدف.

بر اساس نگاه حکیمانۀ دین به عالم، در آفرینش هر موجودی هدفی وجود دارد. خداوند نیز در هر موجودی استعدادهای لازم برای رسیدن به هدف خلقت آن موجود را قرار داده است. با توجه به این دو مقدمه باید گفت: «تربیت، فراهم کردن زمینه‌ برای رشد استعدادها در جهت رسیدن به هدف آفرینش است»

توجه به نکات هشت‌گانه‌ای که بیان شد ما را به این نتایج م‌رساند: الف) تربیت فرزند در دنیای امروز از حساسیت بیش‌تری نسبت به نسل‌های گذشته برخوردار است. ب) سه عنصر وقت، حوصله (انگیزه) و آگاهی، سه پایۀ اصلی تربیت در دنیای امروز است. ج) تربیت باید بر اساس مبانی و روش‌های دینی انجام بگیرد تا به اهداف دینی برسد. د) بی‌توجهی به رقبای تربیتی یکی از خطرات اصلی در مسیر تربیت دینی در دنیای امروز است. ه) با توجه به تغییر در سبک زندگی و ناهم‌گونی این سبک با روش‌های صحیح تربیتی نیاز به وقت و حوصله و آگاهی ضرورتی دوصد چندان می‌یابد