بریده‌هایی از کتاب چگونه برای ادامه زندگی مشترکمان تصمیم بگیریم؟

هیچ زوجی هرگز به دلیل تفاوت‌هایشان از هم جدا نمی‌شوند. آن‌ها از هم جدا می‌شوند زیرا یکی از آن‌ها از شنیده‌نشدن خسته شده است.

زوج‌ها باید به جای کادودادن به یکدیگر، بزرگ‌ترین هدیه را به یکدیگر بدهند؛ یعنی صادقانه این سؤال را بپرسند: «چگونه می‌توانم تغییر کنم که تحمل من برایت آسان‌تر بشود؟» این کاری کاملاً عاشقانه است.

هیچ زوجی هرگز به دلیل تفاوت‌هایشان از هم جدا نمی‌شوند. آن‌ها از هم جدا می‌شوند زیرا یکی از آن‌ها از شنیده‌نشدن خسته شده است.

فرد مناسب کسی نیست که مشکلی نداشته باشد، بلکه کسی است که متعهد می‌شود به آن‌ها غلبه کند.

اگر ازدواجی به‌اندازهٔ کافی خوب باشد، باید شجاعت مقابله با نقص‌هایمان را به ما بدهد. «می‌خواهم تغییر کنی» را نباید نشانهٔ ستمگری دانست، بلکه اثبات می‌کند کسی هست که به ما اهمیت می‌دهد.

پرسش «دوست داری چه چیزی را در من تغییر بدهی؟» باید به عنوان مهربانانه‌ترین و بالغانه‌ترین درخواست بین زوج‌ها مطرح شود.

هیچ‌کدام از این‌ها با عشق ناسازگار نیست؛ اصلاً کار عشق همین است. عشق باید کلاس درسی باشد که در آن مقابلاً متعهد می‌شویم یکدیگر را دلسوزانه و حامیانه آموزش بدهیم تا به بهترینِ خود تبدیل بشویم.

تحمل رنج ناشی از تنهایی و تسکین آن بسیار آسان‌تر از رنجی است که یک ازدواج بد بر دوش ما می‌گذارد.

افرادی که احساس می‌کنند هیچ انتخابی ندارند انتخاب‌های بدی می‌کنند.

آنچه جداً قابل تحمل نیست و واقعاً زمینه‌ای برای فرار به شمار می‌آید فقدان محبت است. تمام معنای رابطه به این احساس وابسته است که دیده شویم، فهمیده شویم، پذیرفته شویم، برانگیخته شویم، شنیده شویم، تکیه کنیم و گرامی داشته شویم.

زندگی در کنار دیگری یکی از سخت‌ترین کارهایی است که ممکن است در عمرمان انجام بدهیم

یک مصاحبت نادرست بیشتر از تنهاماندن باعث احساس تنهایی می‌شود؛

آنچه در نهایت برای موفقیت عشق مهم است وجود تفاوت‌ها نیست، بلکه نحوهٔ مدیریت آن‌ها است: با روحیهٔ جست‌وجوگری، تمایل به تغییر، بخشش متقابل و فروتنی

باید بیاموزیم که از خودمان انتظار نداشته باشیم همواره با خردمندی و بینش کامل انتخاب کنیم یا خودمان را در برابر هرگونه پشیمانی واکسینه کنیم. البته که ما کمی اشتباه خواهیم کرد، اما نباید از آن تنها یک تراژدی ساخت.

امیدوارکننده‌ترین و در نتیجه عاشقانه‌ترین کاری که می‌توانیم در روابط بکنیم این است که گاهی اوقات اعلام کنیم که هنوز چگونه عشق‌ورزیدن را یاد نگرفته‌ایم، اما مشتاقیم که با کمی کمک، روزی آن را یاد بگیریم.

فرد تغییرناپذیر صرفاً فاقد دانش نیست، بلکه شدیداً به تغییرنکردن متعهد است. او در برابر تغییر مقاومت می‌کند چون دارد از چیز دردناکی در گذشتهٔ خود فرار می‌کند که آن زمان برای مقابله با آن ضعیف یا درمانده بوده و هنوز هم ابزاری برای مقابله با آن پیدا نکرده است.

هیچ زوجی هرگز به دلیل تفاوت‌هایشان از هم جدا نمی‌شوند. آن‌ها از هم جدا می‌شوند زیرا یکی از آن‌ها از شنیده‌نشدن خسته شده است.

راه رهایی از مسیر یک حرکت عجیب و غریب است: باید بیشتر برای خودمان ارزش قائل بشویم. باید بپذیریم که هدف از رابطه رنج‌کشیدن نیست.

هر قدمی که برداریم پشیمانی‌هایی را همراه خواهد داشت. شاید زندگی مشترک را ترک کنیم و رنج بکشیم، شاید بمانیم و رنج بکشیم. حتی شاید راه سومی ابداع کنیم و کماکان رنج بکشیم.

به‌هرحال هر تصمیمی بگیریم، از برخی جهات، کمی اشتباه خواهد بود.