نظریه‌ای وجود دارد که براساس آن، در تمامی جهان، در کل فقط پانصد نفر انسان واقعی (بازیگران اصلی) زندگی می‌کنند و بقیه فقط سیاهی‌لشکر هستند و مهم‌تر از آن هم این است که آن پانصد نفر همه همدیگر را می‌شناسند. این نظریه تا حدی واقعیت دارد. در دنیای واقعی و نه نظری، جهان از هزاران هزار گروه پانصد نفری از این مجموعه‌افراد تشکیل شده، که در طول زندگیشان، این‌جا و آن‌جا، با هم رودررو می‌شوند، یا می‌کوشند از هم دور بمانند یا آن‌که ناگهان در چایخانه‌ای در ونکوور با همدیگر برخورد می‌کنند. این روند اجتناب‌ناپذیری است. پای بخت و تصادفی در میان نیست. دنیا بر این اساس می‌چرخد و به فردیت موردنظر ما اهمیت نمی‌دهد.
sahar
