بریده‌هایی از کتاب مکبت/ بداهه گویی آلما

بارتولومئوس ۱: (به بارتولومئوس ۳ و ۲) ساکت باشین! (به یونسکو) پس شما نمی‌دونین که دو چیز متضاد یکی‌ان؟ مثالی می‌زنم. وقتی می‌گم فلان چیز حقیقتاً حقیقته، معنیش اینه که کذباً کذبه... بارتولومئوس ۲: یا دقیقاً برعکس: هروقت چیزی کذباً کذبه، حقیقتاً حقیقی هم هست... یونسکو: هیچ به فکرم نرسیده بود. وای، شما چقدر باهوشین! بارتولومئوس ۱: با وجود این، از طرفی هم می‌شه گفت هرچه یک چیز حقیقتاً کذب باشه، کذباً هم حقیقته. و هرچه کذبش کمتر حقیقی‌باشه، حقیقتش کمتر کذبه. خلاصه‌ش: حقیقت کذب همون کذبِ حقیقیه، یا حقیقتِ حقیقی همون کذبِ کذبه. به این ترتیب دیگه متضادی در کار نیست، دمونتسرادومکوت اِرات.

یونسکو: در این مورد، متأسفانه باید بگم، به نظرم این‌طوره که کذب همون حقیقت نیست، و حقیقت همون کذب نیست، و متضادها همدیگه رو دفع می‌کنن. بارتولومئوس ۲: چه گستاخ! طرز فکرش... (به بارتولومئوس ۱ و ۳) طرز فکرش مثل خوک‌هاس! یونسکو: (زبانش بند آمده، پس از مکثی کوتاه) آه بله، بله، دارم متوجه می‌شم...

نویسنده‌ها برای فکر کردن ساخته نشده‌ن، برای این ساخته شده‌ن که چیزی رو که ازشون خواسته می‌شه بنویسن.