بریده‌هایی از کتاب قدرت شروع ناقص

هزینهٔ سوئیچینگ وقفه‌ای در عملکرد مغز است که آن را هنگام معطوف‌کردن توجه از یک فعالیت به فعالیت دیگر تجربه می‌کنیم. مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۳ در نشریهٔ جهانی مدیریتِ اطلاعات نشان داد عموم افرادی که هر پنج دقیقه (به‌طور میانگین) ایمیل خود را بازبینی می‌کنند، بعد از انجام این کار، تقریباً ۶۴ ثانیه طول می‌کشد تا دوباره به فعالیت قبلی خود بازگردند.

۱. در پایان هر روزِ کاری شِش فعالیت مهمِ فردا را یادداشت کنید. بیشتر از شش تا ننویسید. آن شش کار را بر حسب اولویت واقعی‌شان مرتب کنید. ۲. با آمدن فردا، بر اولین فعالیت لیست تمرکز کنید. آن‌قدر کار کنید که این فعالیت تمام شود. تا این فعالیت را تمام نکرده‌اید، فعالیت بعدی را شروع نکنید. ۳. همین روال را برای بقیهٔ فعالیت‌ها تکرار کنید. در پایان روز، فعالیت‌های ناتمام را به لیست جدیدِ روز بعد منتقل کنید. ۴. این فرایند را در هر روزِ کاری تکرار کنید.

دو بار بخوانید در آخر دوست دارم به نکتهٔ ابتدای مقاله برگردم؛ کتاب‌های خوب را دو بار بخوانید. کارل پوپر، فیلسوف، فایدهٔ این کار را به‌خوبی شرح داده است: «چیزی که ارزش خواندن دارد نه‌تنها برای دو بار خواندن، بلکه برای بارها و بارها خواندن هم ارزش دارد. یک کتاب ارزشمند هر بار نکتهٔ جدیدی به شما می‌آموزد، حتی اگر بارها آن را خوانده باشید.»

من همیشه به این حرف توماس آکویناس فکر می‌کنم: «برحذر باش از انسانی که فقط به یک کتاب پایبند است.»

خلاصهٔ کوتاهی بنویسید به‌محض تمام‌شدن هر کتاب، خودم را با نوشتن خلاصه‌ای از آن در سه جمله به چالش می‌کشم. البته این محدودیت صرفاً بازی است، ولی به‌دنبال آن مجبور می‌شوم به مفاهیم واقعاً مهم کتاب فکر کنم. سؤالاتی که هنگام تهیهٔ خلاصه از خودم می‌پرسم: - لُبّ کلام چیست؟ - اگر قرار باشد موضوعی از این کتاب را برای به‌کارگیری در زندگی‌ام انتخاب کنم، کدام است؟ - چگونه این کتاب را برای دوستم توصیف می‌کنم؟ دریافته‌ام که، در بسیاری از موارد، خواندن یادداشت‌ها و همین خلاصهٔ یک پاراگرافی به اندازهٔ خواندن مجدد کتاب به من اطلاعات می‌دهد.

هیچ چیز بدی دربارهٔ فعالیت‌های روزانه، انجام مسئولیت‌های خانوادگی یا رسیدگی به کارهای اضطراری گاه‌وبیگاهِ زندگی هم وجود ندارد. موضوع این است که وقتی می‌خواهید کاری را با بیشترین ظرفیت و به بهترین نحو انجام دهید، باید آگاهانه و حساب‌شده برخی از کارهای اضطراری را، که می‌توانید به تعویق بیندازید، برای لحظاتی کنار بگذارید.

به قول جان وودن، «شما که وقت نمی‌کنید کاری را درست انجام دهید، کِی وقت می‌کنید دوباره انجامش بدهید»؟

برای درازمدت کار کنید، ولی پیشرفت خود را در کوتاه‌مدت بسنجید.

همهٔ ما می‌توانیم تمرکز کنیم، به شرط آن‌که بتوانیم تصمیم بگیریم چه کاری مهم است و به چه کاری باید متعهد بمانیم. تنها انتخاب غلط این است که انتخابی نداشته باشید.

«شما هیچ‌گاه نمی‌توانید فقط یک رفتار خود را عوض کنید. رفتارهای ما درهم‌تنیده‌اند، بنابراین با تغییر یک رفتار سایر رفتارها نیز تغییر می‌کنند.»

کارها را به کارهای کوچک‌تر بشکنید. سعی کنید کارها را تا حد امکان کوچک کنید که بتوانید راحت آن‌ها را مدیریت کنید

اگر در موضوع خاصی فقط یک کتاب را مبنای تمام اعتقادات خود قرار دهید، آیا آن اعتقادات درست خواهد بود؟ در این صورت، معرفت و آگاهی شما تا چه حد دقیق و کامل است؟

کتاب‌های بیشتری بخوانید. کم‌ارزش‌ها را کنار بگذارید و پرارزش‌ها را دو بار بخوانید.

شما هرگز کتابی را دو بار به یک شکل نمی‌خوانید

بزرگ‌ترین مانعِ به‌سرانجام‌رساندن عمدهٔ فعالیت‌ها شروع‌کردن آن‌ها است

مردم حتی اگر اندکی به هدف خود پایبند بمانند، همین پایبندی باعث می‌شود آن را جزئی از خودانگاره‌شان ببینند و به احتمال قوی به این تعهد درونی احترام بگذارند و بر آن استوار بمانند.

«شما هیچ‌گاه نمی‌توانید فقط یک رفتار خود را عوض کنید. رفتارهای ما درهم‌تنیده‌اند، بنابراین با تغییر یک رفتار سایر رفتارها نیز تغییر می‌کنند.»

آبراهام لینکلن افتادم: «من از آن مرد خوشم نمی‌آید. باید او را بهتر بشناسم.»

اول مهربان باشید و بعد نشان دهید که درست می‌گویید هاروکی موراکامی، نویسندهٔ باهوش ژاپنی، روزی نوشت: «همیشه به یاد داشته باشید برای بحث‌کردن و برنده‌شدن باید حقیقتِ فردی را که با او بحث می‌کنید درهم بشکنید. برای خود شما همدردناک است که حقیقت‌تان را از دست بدهید، پس مهربان باشید، حتی اگر حق با شما است.»

بیشتر افراد بحث می‌کنند که برنده شوند، نه این‌که یاد بگیرند.