بریده‌هایی از کتاب قدرت شروع ناقص

«هیچ کاری بی‌فایده‌تر از این نیست که چیزی را که نباید انجام شود به‌نحوی مؤثر انجام دهید.»

پیشنهادِ من: کتاب‌های بیشتری بخوانید. کم‌ارزش‌ها را کنار بگذارید و پرارزش‌ها را دو بار بخوانید.

به قول پاتریک اوشانسی «مطالعه گذشته را تغییر می‌دهد.»

خلاقیت این نیست که اولین یا تنها کسی باشیم که ایده‌ای را کشف کرده است. خلاقیت این است که موضوعات مختلف را با هم مرتبط کنیم.

فرایند خلاقانه یعنی برقراری روابط جدید بین ایده‌های پیشین، بنابراین می‌توان گفت که تفکر خلاقانه یعنی تشخیص رابطهٔ بین مفاهیم.

یک کتاب، حتی اگر لحظه‌ای شما را تکان دهد، به‌ندرت می‌تواند زندگی‌تان را متحول کند. مهم آن است که هر روز کمی به بصیرت شما افزوده شود.

«یادگیری ایدهٔ جدید شما را نابغه نمی‌کند، ولی تعهد به یادگیری مادام‌العمر شاید.»

کتاب‌های خوب را دو بار بخوانید.

به یک موضوع از زوایای مختلف و از دریچهٔ نگاه نویسنده‌های مختلف بنگرید. سعی کنید از حیطهٔ تجربیات شخصی خود فراتر بروید.

کتاب‌خواندن کار پرزحمتی است و بیشتر اوقات مردم فقط یک کتاب یا مقاله را مبنایی برای کلِ یک نظام اعتقادی قرار می‌دهند.

نسیم طالب کار را یکسره کرده و قاعده‌ای کلی برای همهٔ خواننده‌ها ارائه کرده است: «کتاب خوب در دومین دورِ مطالعه بهتر می‌شود، کتاب عالی در سومین دور. کتابی که ارزش دوباره خواندن ندارد ارزش خواندن ندارد.»

بزرگ‌ترین مانعِ به‌سرانجام‌رساندن عمدهٔ فعالیت‌ها شروع‌کردن آن‌ها است

به گفتهٔ پروفسور بی جی فوگ از دانشگاه استنفورد، «شما هیچ‌گاه نمی‌توانید فقط یک رفتار خود را عوض کنید. رفتارهای ما درهم‌تنیده‌اند، بنابراین با تغییر یک رفتار سایر رفتارها نیز تغییر می‌کنند.»

اگر از خودتان بیشتر توقع داشته باشید، به‌سختی می‌توانید شروع کنید.

اگر همهٔ کارهای هدردهندهٔ زمان را از فعالیت‌های روزمرهٔ خود حذف کنید، عملاً به هیچ ترفندی برای افزایش بهره‌وری نیاز ندارید.

ولین ساعت روز را چگونه سپری می‌کنید؟ در این ساعت بیشترِ مردم به لباس‌پوشیدن، آماده‌شدن و هول‌هولکی بیرون‌رفتن مشغول‌اند. چه می‌شود اگر این ساعت را صرف خودسازی‌تان کنید؟ چه اشکالی دارد روزی یک ساعت زودتر از خواب بیدار شوید و روی خودتان کار کنید؟ دوست ندارید در محل کارتان یا در روابط شخصی‌تان یا کلاً در جایگاه یک انسان، بهتر از دیروزتان باشید؟

اول مهربان باشید و بعد نشان دهید که درست می‌گویید هاروکی موراکامی، نویسندهٔ باهوش ژاپنی، روزی نوشت: «همیشه به یاد داشته باشید برای بحث‌کردن و برنده‌شدن باید حقیقتِ فردی را که با او بحث می‌کنید درهم بشکنید. برای خود شما همدردناک است که حقیقت‌تان را از دست بدهید، پس مهربان باشید، حتی اگر حق با شما است.»

بهترین مکان برای فکرکردن به ایده‌ای تهدیدکننده محیطی آرام و بدون خطر است. بنابراین، برای تغییر باورها معمولاً کتاب‌ها ابزارهای بهتری‌اند تا بحث و گفت‌وگو. در گفت‌وگوها افراد باید با دقت به موقعیت و ظاهرشان فکر کنند. می‌خواهند حفظ آبرو کنند و احمق به نظر نرسند. وقتی با مجموعه حقایقی ناراحت‌کننده روبه‌رو می‌شویم، معمولاً تمایل داریم بر موضع فعلی‌مان اصرار کنیم، به جای این‌که در جمع بپذیریم اشتباه می‌کنیم. کتاب‌ها این تنش را رفع می‌کنند. کتاب کمک می‌کند گفت‌وگو در ذهن فرد اتفاق بیفتد و با این خطر روبه‌رو نشود که دیگران او را قضاوت کنند. اگر حالت تدافعی نداشته باشید، راحت‌ترمی‌توانید عقاید نو را بپذیرید. بحث‌کردن مانند حملهٔ کامل و رودررو به هویت فرد مقابل است، اما کتاب‌خواندن مثل این است که بذر ایده‌ای را آرام در ذهن او بکارید و اجازه دهید خودش رشد کند. وقتی کسی دارد بر باور قبلی‌اش غلبه می‌کند، در مغزش نزاع‌های بسیاری در جریان است، لازم نیست با شما هم بجنگد.

«برحذر باش از انسانی که فقط به یک کتاب پایبند است.»

یک راه ساده برای برخورد با چالش‌های خلاقانه پیروی از رویکرد پنج‌مرحله‌ای وب یانگ است: ۱) جمع‌آوری اطلاعات ۲) موشکافی ذهنیِ اطلاعات ۳) فاصله‌گرفتن از مشکل ۴) اجازه‌دادن به ایده که به شکل طبیعی به ذهن برگردد ۵) اصلاح و پختن ایده براساس بازخوردهای دنیای واقعی.