بریده‌هایی از کتاب نفس

آنچه در مورد اجدادمان صادق است در مورد ما هم صدق می‌کند. پس، مشکل مربوط به غذا نیست. مشکل مربوط به چگونه غذا خوردنمان است: جویدن.

جوامعی که رژیم غذایی سنتی خود را با غذاهای نرم و جدید جایگزین کرده بودند تا ۱۰ برابر از کرم‌خوردگی دندان، اعوجاج دندان‌ها، انسداد و گرفتگی مسیر عبور هوا و روی‌هم‌رفته، سلامت کمتر رنج می‌بردند.

بعدها، هندرسون نوشت: «دی‌اکسید کربن اصلی‌ترین ماده‌ای است که در بدن موجود است و عملکردی مشابه هورمون دارد. تمام سلول‌های موجود در تمام ارگان‌های بدن در تولید این گاز سهیم‌اند. در حقیقت، دی‌اکسید کربن اصلی‌ترین مادهٔ اولیهٔ زندگی است که حیات و ارزش آن از ارزش اکسیژن بیشتر است.»

تنفس نبود که باعث افزایش یا کاهش ضربان قلب حیوان می‌شد؛ میزان دی‌اکسید کربن در خون سگ بود که این ضربان را تنظیم می‌کرد.

بدن سالم به اکسیژن مازاد نیاز ندارد. نفس کشیدن بیش از حد یا تنفس اکسیژن خالص هیچ فایده‌ای ندارد و رسیدن اکسیژن به ارگان‌ها، بافت‌ها و سلول‌ها را تسریع نمی‌کند، بلکه برعکس، کمبود اکسیژن هم احساس می‌شود. آن وقت، خفگی دست می‌دهد.

در واقع، آنچه بدن ما نیاز دارد کارکرد صحیح است. موضوع به تند نفس کشیدن یا عمیق نفس کشیدن محدود نمی‌شود. مسئله وارد کردن هوای بیشتر به بدن نیست. نیاز ما دی‌اکسید کربن بیشتر است.

درون هر یک از ۲۵ تریلیون سلول خونی، ۲۷۰ میلیون هموگلوبین وجود دارد. هر هموگلوبین ظرفیت بارگیری چهار مولکول اکسیژن را دارد. بدین ترتیب، در هر سفر، یک میلیارد مولکول اکسیژن در هر سلول خونی بارگذاری می‌شود.

به‌گفتهٔ محققان، وقتی تنفس کامل و دم فراگیر باشد و تا عمق ریه فرورود، عمر انسان افزایش می‌یابد.

سوراخ‌های سمت راست و سمت چپ بینی، هم‌زمان، درست مثل دستگاه تخلیه‌کنندهٔ هوا یا همان هواکش، تهویه‌کنندهٔ هوا و گرم‌کننده هوا۶۱ عمل می‌کنند. یعنی هم گرمای هوا را کنترل می‌کنند، هم فشار خون را تنظیم می‌کنند و هم مواد شیمیایی لازم مغز را تأمین می‌کنند تا بدین وسیله، حالات، احساسات و نحوهٔ خواب انسان تعیین شود یا تغییر کند.

لوینوس لمنیوس۵۰ پزشکی هلندی در آغاز قرن شانزدهم است. او می‌نویسد: «وقتی دهان بسته باشد، خوابتان راحت‌تر است.»

حدود ۲.۵ میلیون سال پیش، آن‌قدر اکسیژن اضافی در هوا وجود داشت که یکی از موجودات آغازین به فکر مصرف آن افتاد. یاد گرفت اکسیژن‌ها را ببلعد و دی‌اکسید کربن تولید کند. و این اولین دور در چرخهٔ حیات جانداران هوازی بود.