بریده‌هایی از کتاب نفس

روش ساده‌ترِ همان نفس کشیدنِ آرام، آهسته و کم از راه بینی همراه با بازدم طولانی است. این روش می‌تواند به کاهش استرس و برقراری توازن کمک کند. این تکنیک‌ها زندگی آدم را تغییر می‌دهند.

استرس ناشی از آماده‌باش سمپاتیک ظرف یک ثانیه فعال می‌شود. بازگشت به‌حالت عادی و آرامش حدود یک ساعت به طول می‌انجامد.

شش‌ها پوشیده از عصب‌هایی‌اند که به هر دو طرف سیستم عصبی خودکار بدن متصل‌اند. بسیاری از عصب‌ها که به سیستم پاراسمپاتیک وصل‌اند، در قسمت پایین شش‌ها قرار دارند. به همین دلیل است که نفس‌های عمیق و آهسته موجب آرامش می‌شوند.

مشخص شده است بچه‌هایی که با شیر مادر تغذیه شده‌اند نسبت به بچه‌هایی که شیر را از بطری و شیشه‌شیر خورده‌اند، کمتر به اعوجاج دندان‌ها، خروپف و گرفتگی مجاری تنفسی در هنگام خواب مبتلا شده‌اند. هر چه دوران شیرخوارگی بیشتر بوده وضعشان از این نظر بهتر بوده است.

جویدن. هر چه بیشتر بجویم، گاز بگیریم و به دندان‌هایمان فشار بیاوریم، سلول بنیادی بیشتری آزاد می‌شود. هر چه بیشتر سلول بنیادی آزاد شود استخوان‌ها قوی‌تر و فشرده‌تر می‌شوند و جوان‌تر به نظر می‌رسیم. هر چه جوان‌تر به نظر بیاییم، در حقیقت، تنفس بهتری خواهیم داشت.

متوجه شدم که آهسته و کم نفس کشیدن و بازدم عمیق، به‌خودی‌خود، اهمیت ندارند، مگر اینکه بتوانیم آن نفس‌ها را از راه بینی بکشیم و هوا را در گلو تا درون شش‌ها فروببریم.

آنچه در مورد اجدادمان صادق است در مورد ما هم صدق می‌کند. پس، مشکل مربوط به غذا نیست. مشکل مربوط به چگونه غذا خوردنمان است: جویدن.

جوامعی که رژیم غذایی سنتی خود را با غذاهای نرم و جدید جایگزین کرده بودند تا ۱۰ برابر از کرم‌خوردگی دندان، اعوجاج دندان‌ها، انسداد و گرفتگی مسیر عبور هوا و روی‌هم‌رفته، سلامت کمتر رنج می‌بردند.

بدن سالم به اکسیژن مازاد نیاز ندارد. نفس کشیدن بیش از حد یا تنفس اکسیژن خالص هیچ فایده‌ای ندارد و رسیدن اکسیژن به ارگان‌ها، بافت‌ها و سلول‌ها را تسریع نمی‌کند، بلکه برعکس، کمبود اکسیژن هم احساس می‌شود. آن وقت، خفگی دست می‌دهد.

در واقع، آنچه بدن ما نیاز دارد کارکرد صحیح است. موضوع به تند نفس کشیدن یا عمیق نفس کشیدن محدود نمی‌شود. مسئله وارد کردن هوای بیشتر به بدن نیست. نیاز ما دی‌اکسید کربن بیشتر است.