بریده‌هایی از کتاب واژه ها در آتش

کتاب‌ها واقعاً ارزشمندترین دارایی ما هستن.

جادوی واقعی کتاب‌هامونن. زبانمون، فرهنگمون و هویتمون توی تک‌تک کلمه‌ها حک شده. تا وقتی کتاب‌هامون رو داریم، کسی نمی‌تونه ما رو شکست بده یا فراموش کنه. به‌خاطر کتاب‌هامونه که از تاریخ خودمون حذف نمی‌شیم. یادمون می‌مونه کی هستیم، برای چی بلند شده‌ایم و برای چی می‌جنگیم

آخه اگه ندونیم کی بودیم، چطور می‌خوایم بفهمیم کی هستیم؟

کتاب پر از ایده‌ست. یکی به این ایده‌ها فکر کرده و اون‌ها رو تبدیل به کلمه کرده و کلمات رو روی کاغذ آورده. این ایده‌ها مثل دونه‌ان، و هر بار که یکی این کلمه‌ها رو می‌خونه، دونه‌ها توی ذهن اون هم کاشته می‌شن، بعد رشد می‌کنن، پخش می‌شن و خیلی زود دونه‌های ایده تبدیل به باور می‌شن، و باورها تبدیل به برنامه می‌شن و برنامه‌ها دنیا رو عوض می‌کنن. اگه کتاب‌ها رو کنترل کنی، مردم رو کنترل کرده‌ای.

کتاب‌ها واقعاً ارزشمندترین دارایی ما هستن.

برای آدمی که داره از گرسنگی می‌میره، یه تکه نون هم اهمیت داره، اما جونش رو نجات نمی‌ده.

چطور می‌شه ملتی رو نابود کرد؟ فرهنگشون رو ازشون بگیر. چطور می‌شه چنین کاری کرد؟ باید زبانشون رو بگیری، تاریخ و هویتشون رو بگیری.

«چطور می‌شه ملتی رو نابود کرد؟ فرهنگشون رو ازشون بگیر. چطور می‌شه چنین کاری کرد؟ باید زبانشون رو بگیری، تاریخ و هویتشون رو بگیری. چطور این کار رو می‌کنی؟» دوباره لب‌هایم را روی هم فشار دادم و نگاهش کردم. «کتاب‌هاشون رو ممنوع می‌کنی.»

جادهٔ خاکی پرپیچ‌وخمی روبه‌رویم بود که به فردا می‌رسید؛ فردایی که نمی‌توانستم پیش‌بینی‌اش کنم.

شاید اگر وانمود می‌کردم آدم شجاعی هستم، شجاع‌تر می‌شدم.