بریده‌هایی از کتاب زندگی و سلوک آیت‌الله حاج شیخ حسنعلی اصفهانی (نخودکی)

«پس از نماز صبح و تعقیب آن، این آیه را سه مرتبه بخوانید: «وَ مَن یَتَّقِ اللهَ یَجعَل لَهُ مَخرَجاً وَ یَرزُقهُ مِن حَیثُ لاَ یَحتَسِبُ وَ مَن یَتَوَکَّل عَلَی اللهِ فَهُوَ حَسبُهُ أنَّ اللهَ بَالِغُ أمرِهِ قَد جَعَلَ اللَهُ لِکُلِّ شَیءٍ قَدراً» . پس از آن، سه مرتبه سورۀ توحید را بخوانید و سه مرتبه بر محمد و آل او صلوات بفرستید.»

اگر آدمی، یک اربعین به ریاضت پردازد، اما یک نماز صبح از او قضا شود، نتیجه آن اربعین، هباءً منثوراً[ گرد پراکنده ]خواهد گردید.

سلام «باری! یکی از موارد آداب معاشرت در اسلام، سلام کردن است. در شریعت دو گونه سلام وارد است. یکی سلام به هنگام ورود در مجلس، و دیگری سلام به هنگام ترک مجلس که آن را سلام تودیع گویند، و در خبر است که سلام اول اولی بر سلام دوم نیست.»

از ابتدا در راه خدا «اینکه شهادات سه گانه را در بدو تولد کودک در گوش او می‌گویند، شاید به این سبب باشد که اگر هم می‌خواهد بخوابد در راه الله بخوابد.»

زهد، نه آنست که مال دنیا را تباه کنی و نه آنکه حلال آن را برخود حرام گردانی. بلکه زهد آنست که اعتمادت به آنچه نزد حق است بیش از آنی باشد که در نزد خودت یافت می‌شود.

سلامت زبان «سلامت لسان، از سلامت قلب انسان است.»

هوای نفس، دشمن عقل آدمی و مخالف حق و قرین باطل‌ها است. نیرومندی هوای نفس، از شهوات انسان حاصل می‌گردد و بالاترین نشانه‌های هوای نفس، حرام خواری و غفلت از واجبات و فرائض و تحقیر سنن الهی و آلودگی به اعمال لهو و بی حاصل است.»

پیامبر: توکل چیست؟ جبراییل: آنکه آدمی یقین داشته باشد که از سوی مخلوق سود و زیانی به او نمی‌رسد و از غیر خدا مأیوس باشد. در چنین حال است که بندۀ خدا، جز به خاطر خداوند خود کاری نخواهد کرد و به هیچکس جز او چشم امید نخواهد داشت و از هیچ چیز جز خداوند متعال خائف و ترسان نخواهد بود و طمع از غیر منقطع خواهد ساخت. آری این است معنی و حقیقت توکل به خدا.

سلام از سلامتی است، یعنی ذات و صفات و افعال خدا از هرگونه عیب و نقصی سالم است.

اگر آدمی، یک اربعین به ریاضت پردازد، اما یک نماز صبح از او قضا شود، نتیجه آن اربعین، هباءً منثوراً[ گرد پراکنده ]خواهد گردید. بدان که در تمام عمر خود، تنها یک روز، نماز صبحم قضا شد، پسر بچه‌ای داشتم شب آن روز از دست رفت. سحرگاه، مرا گفتند که این رنج فقدان را به علت فوت نماز صبح، مستحق شده‌ای. اینک اگر شبی، تهجدم ترک گردد، صبح آن شب، انتظار بلایی می‌کشم.