بریده‌هایی از کتاب زندگی و سلوک حاج اسماعیل دولابی

از پشت سر نیفتید «خیلی نگو گناه کارم؛ این را ادامه نده. روی صفات خوب کار کن تا به یقین برسی. معصیت را به یقین نرسان. اینکه به شما روزی داده، خلق کرده، اینجا نشانیده، هیچ کدام دست ما نبوده، همه را خدا کرده است... در این یقین‌ها شک نکنید. از آن طرف پشت بام نیفتید... بعضی‌ها احتیاط می‌کنند، عقب عقب می‌روند از آن طرف پشت بام می‌افتند. جماعت زیادی از آن طرف افتاده اند. اصلاً من کسی را ندیده‌ام از جلو بیافتد... همه از پشت سر افتاده اند؛ پشت رو هم افتاده اند... حالا چه طور می‌شود بیاوریشان بالا؛ از پشت سر افتاده اند. رفتی علم را بفهمی خراب کردی، رفتی بچه را تربیت کنی فاسدش کردی... بچه را دشمن خدا کردی... هر کاری کردی از پشت سر افتادی.»

از پشت سر نیفتید «خیلی نگو گناه کارم؛ این را ادامه نده. روی صفات خوب کار کن تا به یقین برسی. معصیت را به یقین نرسان. اینکه به شما روزی داده، خلق کرده، اینجا نشانیده، هیچ کدام دست ما نبوده، همه را خدا کرده است... در این یقین‌ها شک نکنید. از آن طرف پشت بام نیفتید... بعضی‌ها احتیاط می‌کنند، عقب عقب می‌روند از آن طرف پشت بام می‌افتند. جماعت زیادی از آن طرف افتاده اند. اصلاً من کسی را ندیده‌ام از جلو بیافتد... همه از پشت سر افتاده اند؛ پشت رو هم افتاده اند... حالا چه طور می‌شود بیاوریشان بالا؛ از پشت سر افتاده اند. رفتی علم را بفهمی خراب کردی، رفتی بچه را تربیت کنی فاسدش کردی... بچه را دشمن خدا کردی... هر کاری کردی از پشت سر افتادی.»

رضوان یعنی رضای خدا از عبد و رضای عبد از خدا. هر دو یکی است. منتهی ناچاراً ما دوبار می‌گوییم. یک بار می‌گوییم عبد از خدا راضی شود، یکبار هم می‌گوییم خدا از عبد راضی شود. در حالی که هر دو یکی است.

«عزت دنیا ذلت است، ذلتش که جای خود دارد. ذلت برای خدا عزت است، عزتش که جای خود دارد.»

خدا با توست «اگر یک وقت تنها شدی بدان که تنها نیستی! یکی هم خداست. هر جایی که تنها بودی خدا را هم یکی حساب کن! او با توست.»

تمام قرآن در سوره حمد است... حمد هم در بسم الله. بسم الله هم در باء است باء هم در نقطه‌ی زیر آن، علی (ع) گفت: من آن نقطه هستم. یعنی با من قرآن نوشته می‌شود؛ با من قرآن درست می‌شود، همه‌اش با من و از برای من است.»

مقام صبر «صبر خیلی چیز بزرگی است. خداوند فرمود: اِنّ الله مَع الصابرین: هر آینه خداوند با صابران است. مع یعنی در همه ذرات وجودت حضور دارند نه این که در کنار تو و همراه تو است. اصلاً گویی خود تو است.»

تازه به تازه «اصلاً این کلمه را یادداشت کن که ایمان یعنی تازه به تازه. ما در ایمان کهنه نداریم. غذای تکراری در ایمان نیست. در دنیایمان هم چنین چیزی نیست. در دنیایمان هم این خورشتی که امشب می‌خوری فردا شب محال است که آن را بخوری. نه ساعتش آن ساعت است، نه زمانش آن زمان است، نه هوایش آن هواست، نه حال جنابعالی حال دیشب است. تماماً عوض شده است. نه در دنیا نه در آخرت ما غذای تکراری نداریم.»

محبت اهل بیت (ع) «علم غذاست. آدم وقتی غذا می‌خورد آب هم باید بخورد، مستحب است. آب یعنی محبت اهل بیت (ع) .

کند. یادتان بماند که اگر توانستید یک بار در شبانه روز هفتاد مرتبه استغفار را سر جانماز هیچ وقت ترک نکنید. این امان خداست.»