بریده‌هایی از کتاب سکون کلید است

اطلاعات ورودی به ذهنت را محدود کن وفورِ اطلاعاتْ فقرِ توجه می‌آفریند.

کلید این است: واضح فکر کردن دیدن تمام صفحه‌ی شطرنج گرفتن تصمیم‌های دشوار مدیریت احساسات شناسایی هدف‌های درست کنترل موقعیت‌های پرفشار حفظ روابط ایجاد عادت‌های خوب سازنده و پربار بودن بهبود وضعیت جسمانی احساس رضایت داشتن تصاحب لحظه‌لحظه‌های خنده و شادی سکون کلید است؛ کلید همه چیز.

برای آنه نوشتن در دفترش فرصتی بود برای تأمل. او در یکی از صفحات دفترش چنین نوشت: «اگر آدم‌ها در پایان روز رفتار خودشان را مرور کرده و کارهای درست و غلط‌شان را سبک و سنگین کنند، چقدر می‌توانند خوب و شریف باشند. در این صورت آدم‌ها به صورت خودکار در شروع هر روز جدید بهتر عمل خواهند کرد و، بعد از مدتی، کار بزرگی را به انجام خواهند رساند»

یک ضرب‌المثل درجه یک می‌گوید: «اگر ورودی زباله باشد، خروجی هم زباله خواهد بود».

کاری که برای پاداش انجام شود بسیار پست‌تر از کاری است که در مسیر کسب خرد انجام شود. تمام قلب و روحتان را نثار کارتان کنید، اما نه به خاطر پاداش؛ کاری را برای پاداش انجام ندهید، اما هرگز از کار کردن دست نکشید. _ بهاگاواد گیتا

این‌طور نیست که تمام زیبایی‌ها فوراً آشکار شوند. ما همیشه در مزرعه یا ساحل یا بر فراز دره‌ای عمیق نیستیم. به همین علت است که فیلسوف باید چشمان شاعر را بپرورد که زیبایی‌ها را ببیند و توانایی دیدن زیبایی را در هرجایی داشته باشد، حتی در امور پیش‌پاافتاده و وحشتناک.

وقتی نه تنها کارهای پیش‌پاافتاده‌ی زندگی را روال‌گونه و خودکار انجام می‌دهیم بلکه تصمیم‌های خوب و شرافت‌مندانه را نیز خودکار می‌گیریم، منابع ذهنی‌مان را آزاد می‌کنیم تا به کشفیات مهم و معنادار مشغول شوند. از این طریق فضایی برای آرامش و سکون به دست می‌آوریم و در نتیجه افکار و کارهای خوب را به چیزی دردسترس و اجتناب‌ناپذیر تبدیل می‌کنیم.

جای هیچ پرسشی نیست که با دروغ و تقلب، و به طور کلی بدی کردن به دیگران، می‌شود در زندگی پیش رفت؛ این راه حتی شاید روش سریعی برای پیشرفت باشد، اما به قیمت از دست دادن عزت‌نفس و امنیت‌تان تمام می‌شود. از طرف دیگر، شرافت شاید همان‌قدر که دیوانه‌وار به نظر می‌رسد، راه دست‌یافتنی‌تر و پایدارتری برای رسیدن به موفقیت است.

ما در این لحظه زندگی نمی‌کنیم. ما در واقع ناامیدانه تلاش می‌کنیم با فکر کردن، کاری انجام دادن، حرف زدن، نگران بودن، به خاطر آوردن، امیدوار بودن و هر چیز دیگری در لحظه حضور نداشته باشیم. هزاران دلار هزینه می‌کنیم تا ابزاری در جیب‌مان داشته باشیم که مطمئن‌مان کند هرگز حوصله‌مان سر نمی‌رود. ما با این باور خام که در آخر به شادی دست خواهیم یافت، خودمان را در فعالیت‌ها وتعهدات زیادی درگیر می‌کنیم و به دنبال پول و دستاورد می‌دویم.

- با تمام وجود حضور داشته باشیم. - ذهنمان را از پیش‌فرض‌ها خالی کنیم. - وقت بگذاریم و حوصله به خرج دهیم. - آرام بنشینیم و تأمل کنیم. - از حواس‌پرتی بپرهیزیم. - روی نظر خودمان پافشاری نکنیم و با دیگران مشورت کنیم. - بدون فلج شدن و از کار افتادن، جوانب را بسنجیم و کنکاش کنیم. ما برای موفقیت در زندگی و کامیابی در هدایت بحران‌هایی که با آنها مواجه می‌شویم، باید سکون ذهنی را پرورش دهیم. این کار آسان نیست اما ضرورت دارد.