بریده‌هایی از کتاب رازهای ازدواج بدون شکست

پیوندی که خداوند محکم کرده باشد، هر چقدر هم ناشاد و رنج‌آور باشد، هیچ احدی قادر به گسستن آن نیست.

تمام رفتارهایی که انجام می‌دهیم و همهٔ احساساتی که تجربه می‌کنیم از جمله همین احساس بدبختی ما به زندگی، نتیجهٔ انتخاب خود ماست. پس اگر می‌خواهیم احساس بهتری داشته باشیم، باید روشی را که برای زندگی انتخاب کرده‌ایم را تغییر دهیم

فرضیهٔ اصلی کنترل بیرونی این است که: اگر ما احساس ناخشنودی می‌کنیم، خودمان مسئول این احساس نیستیم؛ بلکه همیشه دیگران و رویدادهایی هستند که از کنترل ما خارج هستند؛ یا یک مشکل ساختاری و یا شیمیایی در مغزمان وجود دارد که باعث درد و رنجمان می‌شود. در این فرضیه، هرگز انتخاب کارهای ما، علت نارضایتی و بدبختی ما محسوب نمی‌شود.

این افراد کسانی هستند که برای رسیدن به موفقیت در زندگی نهایت تلاش خود را به کار می‌گیرند و اغلب در این فرایند به کارهایی دست می‌زنند که باعث رنجش عزیزانشان می‌شوند و ممکن است گاهی به خودشان نیز آسیب بزنند.

بهترین راهنما برای خواسته‌های همسرمان این قانون طلایی است: طوری با دیگران رفتار کن که دوست داری دیگران با تو رفتار کنند.

اگر به جای این که خودتان را افسرده بدانید، بگویید که من افسرده بودن را انتخاب کرده‌ام، آن وقت مجبور می‌شوید به دنبال راه بهتری باشید تا انتخاب بهتر و مؤثرتری بیابید، نه این که دست روی دست بگذارید و منتظر باشید کسی یا چیزی پیدا شود و حال شما را بهتر کند. می‌توانید این طور فکر کنید و به انتخاب دیگری دست بزنید و بگویید «من باید برای کمک به خودم کاری انجام دهم» و سپس در راستای این تفکر اقدامات موثر را انجام دهید.

زندگی شریل و لِری یک مورد استثنایی نیست. این امر ممکن است برای هر زوجی اتفاق بیفتد. حفظ یک رابطهٔ زناشویی موفق از هر رابطه اجتماعی دیگر دشوارتر است. تقریباً بیش از نیمی از افرادی که ازدواج می‌کنند، می‌توانند تا آخر عمر زندگی زناشویی خود را حفظ کنند و از بین آن‌ها، تعداد اندکی از افراد می‌توانند به پایان خوش یک زندگی زناشویی برسند. زندگی زناشویی رضایتمند و پایدار، کمیاب‌ترین نوع ارتباط در بین سایر روابط اجتماعی است.

تو همیشه می‌توانی از دست انتقادهای دیگران خلاص بشوی، اما نمی‌توانی از دست انتقادهای خودت فرار کنی