بریده‌هایی از کتاب به من بگو ابدیت یعنی چه

اگر چیزی واقعاً اهمیت داشته باشد، سرنوشت ترتیبی می‌دهد که آن چیز نزد شما برگردد و به شما فرصت مجددی بدهد.

اینکه آدم مجبور باشد عوض شدنِ عزیزی را جلوی چشمان خودش ببیند، چقدر سخت است. این مسئله نه‌تنها ترسناک است، بلکه تعادلتان را هم بر هم می‌زند.

چون هر کی باعث می‌شه نسبت به خودت حس بدی پیدا کنی سمّیه. می‌دونی چی می‌گم؟"

ابدیت با تمام معانی‌اش، هرگز نمی‌توانست به اندازهٔ پایان حقیقی و تضمین‌شدهٔ دنیا، این‌چنین واضح و قطعی باشد.

همه می‌تونن قایم شن. روبه‌رو شدن با مشکلات و تلاش برای حل کردنشونه که باعث می‌شه آدم قوی باشه.

عجیب است که با شخصی این‌قدر وجه اشتراک داشته باشی و از دور هرگز این را ندانی.

"من فکر می‌کردم حالش خوب می‌شه. هرگز اصلاً به ذهنم خطور هم نکرد که اون دیگه... نباشه. می‌فهمی چی می‌گم؟"

می‌خواستم عصای دستش باشم، نه اینکه بار روی دوشش را سنگین‌تر کنم

وقتی در دنیا تنها هستید، واقعاً تنها هستید، چاره‌ای ندارید جز اینکه از پیشنهادها استقبال کنید.

خیلی وقت پیش، یاد گرفته بودم که در خداحافظی‌ها، زیاد سخت‌گیری نکنم. آن‌ها تضمین‌شده یا مقرر نبودند. اگر خداحافظی نصیبتان می‌شد، فردی خوش‌شانس بودید.

هر کسی یک ابدیت دارد و اگر انتخابش با خودم بود، دوست داشتم این ابدیتِ من باشد، همانی که در این لحظه شروع شده بود، با وس، حین در آغوش گرفتنش... و باعث شد حیران، مبهوت و بیش از همه، سرزنده شوم.

غم و اندوهْ نقص و کاستی نیست. غم و اندوهه که باعث می‌شه ماها انسان باشیم. همهٔ ما با مسائل مختلفی دست و پنجه نرم می‌کنیم، میسی.

"وقتی شب تموم می‌شه و حتی یه چیز هم وجود نداره که بهش دل خوش کنی، خیلی بده. تو از این بدت نمی‌آد؟" "چرا، بدم می‌آد."

"باید اعتراف کنم عشق یه طرفه خیلی بهتر از یه عشق واقعیه. منظورم اینه که کاملاً بی‌نقصه." "هیچی بی‌نقص نیست." "چیزهای واقعی بی‌نقص نیستن. اما تا وقتی که یه چیزی هرگز حتی شروع هم نشده، اصلاً لازم نیست نگران تموم شدنش باشی. یه پتانسیل بی‌نهایت داره."

هرگز به اینکه شخصی دیگر زنده نیست عادت نمی‌کنید. درست وقتی فکر می‌کنید این موضوع رفع و پذیرفته شده، شخصی آن را به رویتان می‌آورد و دوباره با همان شوک ضربه می‌خورید.

می‌دونی؟ احساس و عمل همیشه به هم متصل‌ان، هیچ کدوم بدون اون‌یکی نمی‌تونه وجود داشته باشه.

"ببین. هر دومون می‌دونیم زندگی کوتاهه، میسی. اون‌قدری کوتاهه که نباید حتی یه ثانیه‌اش رو هم با آدمی بگذرونی که قدر و ارزشت رو نمی‌دونه."

"چیزی که تو لازم داری... چیزی که تو لایقشی، یه پسریه که بابت اونچه هستی دوستت داشته باشه. که تو رو نه یه پروژه، بلکه یه جایزه بدونه. می‌فهمی چی می‌گم؟"

وقتی همراه شخص دیگری هستید، حس کاملاً متفاوتی نسبت به سکوت دارید و ممکن است هر لحظه آن را بشکنید، مثل تفاوت بین مکث و خاتمه.

اگه همه چی همیشه آروم و عالی باشه، خیلی بهش عادت می‌کنی، می‌دونی چی می‌گم؟ باید هر از گاهی یه مقدار هرج و مرج وجود داشته باشه. در غیر این صورت، وقتی همه چی مرتب و منظمه، ازش لذت نمی‌بری.