بریده‌هایی از کتاب زندگی خود را دوباره بیافرینید

خشم بخشی حیاتی در سلامتِ روابط است. نشانه‌ای است از این‌که مشکلی وجود دارد؛ این‌که طرف مقابل احتمالاً در حال انجام کاری است که منصفانه نیست.

اجتناب را دوباره شروع نکن. تنها نتیجهٔ این کار برگشتن به شکست است. قدم بعدی من چیست؟

پیامدهای استمرارِ اجتناب را به خودتان یادآوری کنید.

کنید. برای تغییرْ زمان‌بندی کنید. قدم اول چیست؟ دست از بهانه‌تراشی بردارید

باوجود تلهٔ شکست، تعداد دفعاتی که فرار را به‌عنوان نوعی روش مقابله به کار می‌گیرید، اغلب بسیار زیاد است. افراد از پرورش مهارت‌ها، درگیرشدن با وظایف جدید و پذیرش مسئولیت اجتناب می‌کنند؛ یعنی تمام چالش‌هایی که ممکن است کمکی برای موفقیت‌شان باشند

حس ارزشمندی‌تان تماماً روی موفقیت‌تان بنا می‌شود. احتمالاً کوچک‌ترین انحراف یا شکستی برای مضطرب‌کردن‌تان کافی است. اگر موضوعی جدی اتفاق بیفتد، مثلاً اخراج شوید، ورشکسته شوید، بدبیاری‌ای در کارتان حاصل شود یا از چشم رئیس‌تان بیفتید، دوباره به دامن احساس شرم برمی‌گردید

وابستگیْ هزینهٔ بسیار سنگینی را بر آزادی و ابراز وجود تحمیل می‌کند.

این موضوع دوباره به ما نشان داد که رابطه‌ای مستحکم چقدر می‌تواند اهمیت داشته باشد. یک شخص واقعاً چقدر می‌تواند آرامش بگیرد، به خودش توجه کند و به توان بیش‌تری برای تمرکز بر زندگی‌اش برسد.

تلهٔ زندگی الگویی است که از دوران کودکی آغاز می‌شود و در سراسر زندگی منشأ اثر می‌شود. این الگو با «برخوردی» که خانواده یا بچه‌های دیگر با ما داشته‌اند آغاز شده است. ما رها شده‌ایم، در معرض انتقاد دیگران قرار گرفته‌ایم، زیادی مراقبت شده‌ایم، سوءرفتار دیده‌ایم، کنار گذاشته شده‌ایم یا محرومیت کشیده‌ایم؛ به‌نوعی صدمه دیده‌ایم. در نهایت، تلهٔ زندگی بخشی از ما می‌گردد.

یاد گرفتید هیچ‌کدام از کارهایی که انجام دادید به‌اندازهٔ کافی خوب نبوده‌اند.