بریده‌هایی از کتاب کارما

از همه مهم‌تر این‌که فقط وقتی خوب بازی کنید برنده می‌شوید نه وقتی که آرزوی برنده‌شدن داشته باشید.

مرده‌ها سعی می‌کنند به روش‌های گوناگون از طریق شما به زندگی ادامه دهند. اشتباه نکنید. به زندگی خود یا اطرافیان‌تان نگاهی بیندازید. بچه‌دارشدن برای بسیار از مردم راهی است که از طریق آن ویژگی‌های ژنتیکی خود را جاودانه کنند و مطمئن شوند که پس از تمام‌شدن عمرشان، بازهم به زندگی ادامه خواهند داد. این میراث آن‌هاست؛ چیزی که امیدوارند از طریق اولادشان هم ادامه پیدا کند. پس اجداد خود را هم دست‌کم نگیرید.

کامل زندگی‌کردن تنها به معنای خوش‌گذرانی نیست. به معنای تجربهٔ کامل و جامع هر چیزی است که سر راه‌تان قرار می‌گیرد. خود فرایند زندگی به معنای نابودی کارماست. اگر تمام لحظات زندگی خود را به‌طور کامل زندگی کنید، حجم زیادی از کارما را از بین خواهید برد.

قصد و نیتی که از یک دستورکار شخصی سرچشمه بگیرد همیشه کارمای بیشتری را شکل می‌دهد

شاید به‌صورت خودآگاه به خاطر نیاورید که بیست‌وپنج سال پیش چه اتفاقی افتاده است، اما آن اتفاق دارد روی شما عمل می‌کند. آنچه دوهزاروپانصد سال پیش اتفاق افتاده هم هنوز روی بدن شما اثرگذار است. اتفاقی که بیست‌وپنج‌میلیون سال پیش افتاده هم هنوز در جسم شما پنهان است. بدن شما هر اتفاقی را که در این سیاره افتاده به یاد می‌آورد چون خودش هم تکه‌ای از این سیاره است.

همین امر دربارهٔ زندگی هم صادق است. شما بذر کارمای خود را دارید. اما علف هرز کارما را هم دارید. این‌جاست که اراده به کارتان می‌آید. این‌جاست که قصد و نیت اهمیت پیدا می‌کند. اگر تصمیم بگیرید علف‌های هرز کارمای خود را از خاک بیرون نکشید، زندگی‌تان به برهوت تبدیل خواهد شد. اگر تصمیم بگیرید این کار ساده را انجام دهید، زندگی محصول پرباری را تقدیم‌تان خواهد کرد.

«هرگز کسی رو دست‌بالا نگیر؛ هرگز کسی رو به دیدهٔ تحقیر نگاه نکن.» اگر مردم به همین سادانای ساده عمل کنند، همه‌چیز را درست همان‌طور که باید خواهند دید. اگر افراد را دست‌بالا بگیرید دربارهٔ ویژگی‌های مثبت‌شان اغراق خواهید کرد؛ اگر به دیدهٔ تحقیر به دیگران نگاه کنید دربارهٔ ویژگی‌های منفی آن‌ها اغراق خواهید کرد. اما اگر به آن‌ها، بدون این‌که دنبال چیزی بگردید، فقط نگاه کنید، همه‌چیز را همان‌طور که هستند خواهید دید. حالا توانایی شما برای پیداکردن راه‌تان در زندگی تا حد زیادی افزایش یافته است.

«هرگز کسی رو دست‌بالا نگیر؛ هرگز کسی رو به دیدهٔ تحقیر نگاه نکن.»

اگر فعالیتی اسارت به وجود بیاورد، کارماست. اگر عملی باعث رهایی فرد شود، کارما یوگاست. اگر عملی را از روی بیچارگی انجام دهید، کارماست. اگر کاری را با لذت و بدون زحمت انجام دهید کارما یوگاست.

وقتش رسیده که حقه‌بازی را تمام کنیم.

«بابا ببین! مرده داره ماهیگیری می‌کنه یا ماهی داره مردگیری می‌کنه؟» به زندگی‌تان نگاه کنید و صادقانه به این سؤال پاسخ دهید. آیا شما دارید زندگی را پیش می‌برید یا زندگی شما را پیش می‌برد؟

«بابا ببین! مرده داره ماهیگیری می‌کنه یا ماهی داره مردگیری می‌کنه؟»

ماهیگیری صبر زیادی می‌طلبد اما بیشتر مردم نمی‌دانند چگونه باید انتظار بکشند.

با این‌که انسان‌ها از هوش فوق‌العاده‌ای بهره برده‌اند، راه فرار از تاری را که خودشان تنیده‌اند فراموش کرده‌اند.

مسئولیت‌های فردی وجود دارند و نمی‌توان از آن‌ها طفره رفت.

«حق با تو بود. همه مشتاقن توی پاداش کارمای من شریک بشن. ولی هیچ‌کس حاضر نیست مسئولیت پیامدهای بد کارهای من رو به عهده بگیره.»

چرا ما باید توی کارمای یه قاتل شریک بشیم

راهزنی بدنام که به غارت و قتل شهره بود

زندگی ناآگاهانه آسان‌تر به نظر می‌رسد چون نیازی نیست کاری انجام دهید و فقط کافی است بر اساس الگوها و محدودیت‌های خود زندگی کنید. اما زندگی ناآگاهانه آن‌طور که دل‌تان می‌خواهد پیش نخواهد رفت. این زندگی دستخوش محدودیت‌های‌تان خواهد بود. اما زندگی آگاهانه، به بهترین شکل ممکن پیش خواهد رفت.

وقتی بفهمید که شما صد درصد مسئول زندگی خود هستید، طبیعتاً تصمیم می‌گیرید آگاهانه زندگی کنید تا ناآگاهانه.