بریده‌هایی از کتاب راهنمای کشف قتل از یک دختر خوب

حماقت ممکنه واگیردار باشه.

جداً جای خوشبختی داشت که نگاه واقعاً نمی‌توانست آدم‌ها را بکشد.

سالیل مرده، چه اهمیتی داره، اگه مردم بهش بگن قاتل؟ این بهش آسیبی نمی‌رسونه. پیپ: چون خانواده‌اش نمرده‌ان.

یک‌دومِ کمتر از یک چیز بد به‌معنای باز شدن فضا برای یک‌دوم از چیزی خوب بود.

هر چه بیشتر مجبور به دروغ‌گویی می‌شوم، گفتنش برایم راحت‌تر می‌شود.

کارا فقط در نقش دوست صمیمی‌اش نبود؛ او خواهرش بود. مثل خانه بود.

وقتی بار زندگی سنگین‌تر از آن می‌شد که تنهایی به دوش بکشی، آن‌ها تکیه‌گاه یکدیگر می‌شدند.

آدم‌هایی که دوستشان داری جبر ریاضی نیستند: که محاسبه شوند، تفریق شوند، یا با یک ممیز بین خودت و آن‌ها فاصله بیندازی.

«می‌دونستی وقت‌هایی که روبه‌راه نیستی، از شوخی به‌عنوان مکانیسم دفاعی استفاده می‌کنی؟»

بزرگ‌ترین نوابغ تاریخ، همیشه، جسارت را برتر از امنیت دانسته‌اند

«این منطق رو که توی سوراخ دماغت یه سوراخ دماغ درست کنی نمی‌فهمم.»

نائومی شکننده بود و پیپ تمام تلاشش را می‌کرد تا پا روی هیچ تَرَکی نگذارد

آدم‌هایی که دوستشان داری جبر ریاضی نیستند: که محاسبه شوند، تفریق شوند، یا با یک ممیز بین خودت و آن‌ها فاصله بیندازی.

گاهی، به یاد آوردن به‌خاطر خودت نیست، بعضی اوقات، این کار را می‌کنی تا لبخندی را بر لب فردی دیگر بنشانی. دروغ‌های این‌چنینی مجازند.

آدم تا وقتی که چیزی برای پنهان کردن نداشته باشد، دروغ نمی‌گوید.

هر چند بزرگ‌ترین نوابغ تاریخ، همیشه، جسارت را برتر از امنیت دانسته‌اند و حرف‌هایشان حتی برای بدترین فکرها، توجیه خوبی است.

دروغ‌ها و رازها حواس‌پرتی می‌آوردند.

کل شب بهش فکر کردم، به‌معنای واقعی، کل شب.

«خیلی متأسفم، پیپ. می‌دونم گفتنش به آدم هیچ کمکی نمی‌کنه و فقط یه حرفه. ولی متأسفم.»

الیوت پرسید: «پیپ، حالت خوبه؟» پیپ سرش را به‌علامت تأیید تکان داد، با دهان بسته تبسمی کوتاه بر لب نشاند و آن احساسی را که وقتی کسی می‌پرسد خوبی و تو اصلاً خوب نیستی به آدم دست می‌دهد، پنهان کرد. «آره، خوبم.»