بریده‌هایی از کتاب راهنمای خوشبختی و ثروتمندی به روایت ناوال راویکانت

«اگر اهرمی بدهید که به‌اندازهٔ کافی بلند باشد و مکانی بدهید که روی آن بایستم، کرهٔ زمین را جابه‌جا می‌کنم.» ارشمیدس ثروت به اهرم نیاز دارد. اهرم کسب‌وکار از سرمایه، کارکنان و محصولات نشئت می‌گیرد؛ محصولاتی بدون هزینهٔ حاشیه‌ای برای تولید بیشتر (مانند کدنویسی و رسانه). سرمایه یعنی پول. برای جمع‌آوری پول، دانش خاص خود را با مسئولیت به کار ببرید و قوهٔ تشخیص درست‌تان را نشان دهید.

تمام بازدهی‌ها در زندگی، چه در کسب ثروت، چه در رابطهٔ شخصی و چه در کسب دانش، حاصل بهرهٔ مرکب‌اند. شرکای تجاری‌ای را انتخاب کنید که هوش، انرژی و، مهم‌تر از همه، صداقت زیادی داشته باشند. با افراد بدبین و منفی‌نگر شریک نشوید. آن‌ها به‌خاطر منفی‌نگربودن‌شان به همان نتیجهٔ منفی مورد انتظارشان می‌رسند.

تمام بازدهی‌ها در زندگی، چه در کسب ثروت، چه در رابطهٔ شخصی و چه در کسب دانش، حاصل بهرهٔ مرکب‌اند. شرکای تجاری‌ای را انتخاب کنید که هوش، انرژی و، مهم‌تر از همه، صداقت زیادی داشته باشند. با افراد بدبین و منفی‌نگر شریک نشوید. آن‌ها به‌خاطر منفی‌نگربودن‌شان به همان نتیجهٔ منفی مورد انتظارشان می‌رسند.

چیزهایی وجود دارد که جامعه به آن‌ها نیاز دارد، اما نمی‌داند چطور باید آن‌ها را کسب کند. اگر در مقیاسی مطلوب این نیازها را برطرف کنید، ثروتمند خواهید شد.

تا زمانی که نمی‌دانید باید روی چه چیزی زمان بگذارید، سراغ سخت کارکردن نروید و خود را با آن درگیر نکنید.

موفقیت خوشبختی نمی‌سازد خوشبختی یعنی راضی‌بودن از داشته‌ها. موفقیت نارضایتی هم به‌همراه دارد. انتخاب کنید. کنفوسیوس می‌گوید آدمی دو زندگی دارد. دومین زندگی زمانی آغاز می‌شود که می‌فهمیم فقط یک زندگی داریم. زندگی دوم شما چطور و از چه زمانی آغاز شد؟

خوشبختی واقعاً یک حالت پیش‌فرض است. وقتی کمبود را از زندگی خود حذف کنید، خوشبختی دیده می‌شود. ما ماشین‌های فوق‌العاده قضاوت‌کننده‌ای هستیم که برای بقا و تکثیر تلاش می‌کنیم. ما مدام دور خود می‌چرخیم و فکر می‌کنیم «من به این نیاز دارم» یا «به آن نیاز دارم» و در این تلهٔ تمایلات مداوم گیر افتادیم. خوشبختی حالتی است که چیزی کم نباشد. وقتی چیزی کم نباشد، ذهن شما خاموش می‌شود و مدام به گذشته و آینده نمی‌رود که بخواهد برای اتفاقی پشیمان شود و برای چیز دیگری برنامه‌ریزی کند.

بهترین مدل‌های ذهنی که پیدا کردم، از طریق تکامل، نظریهٔ بازی و چارلی مانگر پیدا شدند. چارلی مانگر شریک وارن بافت است. یک سرمایه‌گذار خیلی خوب. او مدل‌های ذهنی عالی خیلی زیادی دارد. نسیم طالب، که نویسنده و تاجر است، هم مدل‌های ذهنی خیلی خوبی دارد. بنجامین فرانکلین هم مدل‌های ذهنی خیلی خوبی داشت.

رزومهٔ واقعی شما فهرست تمام رنج‌های‌تان است. اگر از شما بخواهم زندگی واقعی‌تان را توصیف کنید، از بستر مرگ به گذشته‌تان نگاه می‌کنید و کارهای شگفت‌انگیزی را که کردید به یاد بیاورید، تمام فداکاری‌ها و کارهای سخت جلوی چشم‌تان می‌آید. بااین‌حال، چیزهایی که به شما داده شده مهم نیست. دست و پا، مغز، سر و پوست دارید. همهٔ این‌ها مسلم است. در هر صورت باید کارهای سخت بکنید تا معنی خود را در زندگی به وجود بیاورید.

کارما خود شمایید که الگوها، فضایل و عیب‌های‌تان را تکرار می‌کنید تا سرانجام چیزی را که شایسته‌اش هستید به دست می‌آورید. همیشه به دیگران نیکی کنید و حسابش را هم نگه ندارید.

«آیا می‌خواهی دوستانت را پشت سر بگذاری یا کسی باشی که بقیه او را پشت سر گذاشته‌اند؟»

دانش خاص با دنبال‌کردن استعدادهای درونی، کنجکاوی واقعی و اشتیاق ذاتی خودتان پیدا می‌شود.

جامعه، تجارت و پول از فناوری نشئت می‌گیرد. خود آن هم از علم نشئت می‌گیرد. علم کاربردی موتور بشریت است. نتیجه‌گیری: دانشمندان علوم کاربردی قدرتمندترین افراد در جهان‌اند. این موضوع در سال‌های آینده روشن‌تر خواهد شد.

البته همهٔ این‌ها تجربیات یادگیری هستند. شما چیزی آموختید. ارزش سخت‌کوشی را آموختید. ممکن است چیزی را یاد گرفته باشید که در اعماق روان شما قرار گرفته است و حالا بخشی از کاری شده باشد که می‌کنید. اما زمانی که بحث زندگی هدف‌گرا به میان می‌آید، فقط حدود یک‌درصد از تلاش‌های‌تان نتیجه می‌دهد.

فروش را یاد بگیرید. ساختن را یاد بگیرید. اگر هر دوی آن‌ها را بیاموزید، دیگر چیزی جلودارتان نخواهد بود.

نه آن شجاعتی که بخواهد «بدون فکرکردن درون آتش برود»؛ بلکه «عمیق فکر می‌کند و به همه می‌گوید که روی آتش اشتباهی تمرکز کرده‌اند». او به‌ندرت در توافقی عمومی قرار می‌گیرد. منحصربه‌فردبودن دنیا، سبک زندگی، روابط خانوادگی و موفقیت‌های استارت‌آپی او بازتاب انتخاب‌های آگاهانه‌ای است که برای انجام‌دادن متفاوت کارها در پیش گرفته است.

باید این را درک کنید که خطر نزولی در جامعهٔ مدرن امروزی آن‌قدر بزرگ نیست. در اکوسیستم‌های خوب، ورشکستگی شخصی بدهی‌ها را از بین می‌برد. من بیشتر با سیلیکان‌ولی آشنا هستم اما به‌صورت کلی تا زمانی که صادق باشید و تلاش زیادی بکنید، دیگران شکست‌های‌تان را می‌بخشند. چیز زیادی دربارهٔ شکست‌خوردن وجود ندارد که از آن بترسید. بنابراین مردم باید بیشتر از حالت فعلی مسئولیت‌پذیر باشند. [۷۸]

زمان‌های قدیم همه انتظار داشتند که کاپیتان هم با کشتی غرق شود. اگر کشتی در حال غرق‌شدن بود، به معنای واقعی کلمه کاپیتان آخرین نفری بود که از کشتی پیاده می‌شد. مسئولیت‌پذیری خطرات واقعی به همراه دارد، اما این‌جا ما در مورد کسب‌وکار صحبت می‌کنیم. احتمالاً در این زمینه کارِ خطرناک این است که باید آخرین نفری باشید که سرمایهٔ خود را بیرون می‌آورید. احتمالاً آخرین نفری خواهید بود که برای زمانی که گذاشتید پول می‌گیرید. زمانی که صرف کردید و سرمایه‌گذاری‌تان در شرکت ریسک‌های این کارند. [۷۸]

بگذارید داستان خودم را بگویم. تا سال ۲۰۱۳، ۲۰۱۴ مردم من را با پروژه‌های نوآفرینی و سرمایه‌گذاری می‌شناختند. در حوالی سال ۲۰۱۴، ۲۰۱۵ بود که صحبت‌کردن دربارهٔ فلسفه و مسائل روان‌شناختی و گسترده‌تر را آغاز کردم. این کار کمی مضطربم می‌کرد، چون با اسم خودم دربارهٔ این مسائل صحبت می‌کردم. قطعاً افرادی که در صنعت من بودند، برایم پیغام می‌فرستادند «چه کار می‌کنی؟ داری کارت را نابود می‌کنی. کار احمقانه‌ای است.» اما به همین شکل پیش رفتم. ریسک را پذیرفتم. دربارهٔ رمزارزها هم همین اتفاق افتاد. اوایل من کار خطرناکی کردم. اما زمانی که اسم‌تان را سر زبان‌ها می‌اندازید، دربارهٔ برخی چیزها ریسک می‌کنید. ولی از طرف دیگر از نتایجش هم بهره‌مند می‌شوید. از مزایایش لذت می‌برید. [۷۸]

خوشبختانه در جامعهٔ امروزی دیگر هیچ زندانی بدهکاری وجود ندارد و افراد به‌خاطر ازدست‌دادن پول دیگران زندانی یا اعدام نمی‌شوند. اما ما هنوز در مورد شکست‌خوردن در مجامع عمومی، آن هم با نام خودمان، حساسیم. افرادی که از شکست‌خوردن با نام خودشان در مجامع عمومی نمی‌ترسند، قدرت خیلی زیادی کسب می‌کنند.