بریده‌هایی از کتاب هنر همه فن حریف شدن در احساسات

یادگیری کاملاً مبنایی احساسی دارد. «افلاطون»

آن‌چه درون‌مان می‌گذرد حتی برای خودمان هم قلمرویی کشف نشده است، جایی است که کاوش در آن خطرناک است.

ما به توانایی تجربه و ابراز تمام احساسات و عواطف نیاز داریم تا بتوانیم هم احساسات خوشایند و هم احساسات ناخوشایند را در جهت مناسب تعدیل کنیم تا به سلامت بیش‌تر برسیم، تصمیم‌گیری‌های آگاهانه‌تری داشته باشیم، روابط بامعنایی بسازیم و آن‌ها را حفظ کنیم و پتانسیل خود را محقق سازیم.

مطالعات نشان می‌دهند که کلمات احساسی حدوداً ۵۰ درصد منفی، ۳۰ درصد مثبت و ۲۰ درصد خنثی هستند، اما حتی این هم بدان معنا نیست که ما در توصیف احساسات منفی خوب عمل می‌کنیم.

تحقیقات نشان می‌دهند که درصد زیادی از کودکان مبتلا به اختلال زبان، مشکلات رفتاری و عاطفی از خود نشان‌می‌دهند

هنگام صحبت راجع به تفکر خلاقانه، روان‌شناسان اغلب از عبارات تفکر واگرا و تفکر هم‌گرا استفاده می‌کنند. تفکر هم‌گرا زمانی صورت می‌گیرد که به‌دنبال تنها یک راه‌حل درست برای مشکلی یا تنها یک پاسخ درست برای سؤالی باشیم و سعی‌مان بر این باشد که با تفکری مستقیم و خطی به راه‌حل یا پاسخ مطلوب‌مان برسیم. تفکر واگرا رویکردی است که در تمام جهات حرکت می‌کند و فرض می‌کند که راه‌حل‌های ممکن بسیاری وجود دارند و سعی می‌کند هر کدام، مخصوصاً خلاقانه‌ترین راه‌ها را درنظر بگیرد. گویی که میل به خلق‌کردن برای مغز انسان امری بسیار طبیعی است. بااین‌حال باید به ابراز تفکرات‌مان ترغیب شویم؛ اما خلاق‌بودن در مدارسی که به تفکر هم‌گرا در مسائلی مانندِ توانایی به‌یادآوردن حقایق و داشتن عملکردی خوب در امتحان‌های استاندارد، بیش‌تر پاداش می‌دهد دشوار است. به منظور مشارکت‌دادن دانش‌آموزان و آماده‌کردن‌شان برای نیروی کار، باید فرصت‌های بیش‌تری برای خلاق‌بودن به آن‌ها داده شود و بیش‌تر به این کار تشویق شوند