بریده‌هایی از کتاب پاکسازی آشفتگی های ذهن

بین پریشانی‌های ذهنی (آشفتگی‌های روانی) و مرگ زودهنگام ناشی از بیماری‌هایی مانند سرطان و بیماری‌های قلبی‌عروقی ارتباط جدی و دقیق وجود دارد. همچنین بین ذهن و بدن هم ارتباط جدی و دقیق برقرار است که ما آن را در آزمون‌های اخیر بالینی خود مشاهده کرده‌ایم. حتی بی‌توجهی به افسردگی و اضطراب خفیف هم ممکن است خطر مرگ ناشی از عوامل متفاوت غیر از سرطان را ۲۰ درصد افزایش دهد (به‌طورمعمول سرطان با آشفتگی شدید روان ارتباط دارد). کسی که از علایم هشداردهنده جسمانی یا عاطفیِ افسردگی و اضطراب رنج می‌برد باید به آن‌ها توجه کند و آن‌ها را نادیده نگیرد.

تقلیل‌گرایی بر سیستم عصبی با نادیده‌گرفتن رویدادهای زندگی انسان از آن‌ها پدیده‌ای می‌سازد که باید آن را شناخت، برای آن عنوان تعیین کرد و به احتمال زیاد با داروهای روان‌گردان به جای درمان، علایم پریشانی ذهن را سرکوب کرد. با مشکلات ذهنی به‌گونه‌ای رفتار می‌شود که گویی بیماری هستند، مانند سرطان یا دیابت؛ درحالی‌که این‌گونه نیست و تفاوت خیلی زیاد است. مدل پزشکی‌زیستی برای بیماری‌هایی که اشاره شد خوب عمل می‌کند؛ اما برای درمان مشکلات روانی مانند اضطراب و افسردگی شیوه مناسبی نیست. این بیماری‌ها ارتباط اساسی با تاریخچه زندگی ما دارند که به‌راحتی قابل تشخیص نیست. افسردگی و اضطراب بیماری نیستند؛ بلکه علایم هشداردهنده‌ای هستند که به ما می‌گویند مشکلی پیش آمده است. اگر علایم هشداردهنده را بپذیریم، می‌توانیم پیام واقعی ارسال‌کننده را درک کنیم.

اگر ذهن خود را مدیریت نکنیم، اعضای بدنمان پیرتر از سن واقعی و شناسنامه‌ای ما خواهند شد

اگر خودتان زندگی‌تان را نسازید، زندگی‌تان را خواهند ساخت و برای اینکه زندگی‌تان را بسازید باید بدانید چگونه ذهنتان را بسازید، درنتیجه باید با مدیریت ذهن آشنا باشید.

صبح که از خواب برمی‌خیزیم باید نخستین اولویت ما هدایت ذهن در فضای درست برای فعالیت روزمره باشد نه رفتن سراغ شبکه‌های اجتماعی یا شنیدن اخبار رسانه‌ها. شیوه استفاده ما از نخستین دقایق روز بسیار مهم است، زیرا می‌تواند شرایط بقیه روز ما را تعیین کند.