بریده‌هایی از کتاب ارواح ماشین نشین

من نوشتن را از راه نوشتن یاد گرفتم. دوست داشتم هر چیزی را تا وقتی که حکم ماجراجویی را برایم دارد انجام دهم و وقتی حکم کار را پیدا می‌کرد، بگذارمش کنار. این یعنی زندگی حکم کار را ندارد.

نمی‌دانم بدون آن قفسه‌ها، بدون آن آدم‌ها و آن کتاب‌فروشی‌ها، و بدون کتاب‌ها من چه آدمی از آب درمی‌آمدم. فکر می‌کنم تنها می‌شدم و تُهی و محتاج چیزی که واژه برای توصیفش پیدا نمی‌کنم.

میان آدم‌های کتابخوان و علاقمند به کتاب یک جور پیوند برادری وجود دارد